Zelil

Muayyen bir yalnýzlýgýn kýzýydým.
masumiyetimden törpülendim.
Zelil..

Takvamdan bir tutam döktüm
Uryan kalmýþ kahrýma.
Ve sonra
Kestim yaramý
Kanadý!

Gâyem, ýzdýrabýmdan koklatmak idi,
Kokladýn.
Çarýklarým da önden yýrtýldý.

Gel!
Gel ve yosma berelerimden okþa.

Þimdi en iyi afyon aþksa salâ’da
Gûsle çekerim ah’ýmý.

Hâk! sabrýmýn gözü,kaþý
Taþ bastým akan kanýma
Hadi gel þimdi beni sen usla.

Evlatlýðýmý yitirdigimden bu yana
Renkler inzivada.

Puslu bir kaftandý üzerimdeki
Geceden kalma.
Kalýndýr yaralarýma.

Sucûd ettim anamýn baþ koydugu taþa
Düþtüm secdegâhýna.

Kördüm, ebelendim
Küfre girmekten geçtim.

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sefîne.. Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Zelil Bir Evin En Büyük Günahı; Baba. Fakat Ben Artık Siyahêngi... Cesaret! Oğlum/ Göbek adı.. Tanıdığım kaç kadın varsa.. Leyla/ Aşk / Abdest/ Meşk. Âlâ Kahır! Hûma için...