/þimdi ben, pupadan yana baþýmý bile çevirmeden açýk denizlere doðru tam yol ileri, yol alýp giderken…/
artýk çoktan unuttum ama biliyorum, misinam hiç unutmamýþtýr bir istavrit uðruna bu sularda, kim bilir kaç kurþun saklanmýþtýr. ben geçmiþ karanlýklarýmdan kaçarak ve olabildiðimce çýrýlçýplak oltadaki av ile karýn doyurmak gibi, ucuz bahanelerden çok uzak yaðmur ve rüzgarla sessiz dualar olup, beklerken üstüme esmeni iþte bu sebeptendir ki misinamý yanýma almak, inan aklýma bile gelmedi.
. . ,
/sen yeþil misin, tam ortasýnda dans ederken güvertenin bir martý konar gözlerime, gözleri sanki senin gözlerin…/
hiç düþünmem bile, þimdi bu esinti ve yaðmur nereden geldi diye dedim ya sildim soru iþaretlerini, sýra noktanýn sonrasý ilk hecede. üçyüzaltmýþ derece seni yazýyor, bütün dünya en kayýp panorama yüzüm alev-alev yanmakta ve saçlarým akþamdan kalma zil zurna ama merak iþte, sen hangi rüzgar ve yaðmurdan giydin bu yeþilleri oysa öyle çok denizsin ki, ancak mavi yakýþýr sana, haydi çýkar üstündekileri.
. . ,
/biz, seher yeliyiz, deniz kuþlarýnýn günaydýn demesiyiz güneþ doðmuþ üstümüze de, biz onun yüreðe girmesiyiz…/
sanma içimizdeki bu titremeler, üþüdüðümüzdendir gece neminde kýlcal damarlarýmýzýn dahi infilakýdýr, yüreðimize güneþin girmesiyle. iþte böyle bir sabahta açýyoruz gözümüzü, sýrýlsýklam güvertedeyiz hafif çalkantýlý yosun ve iyot kokulu, göz alabildiðine masmavideyiz demir atsak zincirler paramparça, filikalarý belli deðil kimin deldiði bu denizde demek ki, sonsuza sürüklenmekteyiz, ya da öyle bir rüyadayýz þimdi.
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.