KARTOPUNUN ÇIĞ OLDUĞU - sevgililer günü için uzungemici
KARTOPUNUN ÇIĞ OLDUĞU - sevgililer günü için
Gecenin ilerlemiþ saatlerinde;
Bir kitap ayracý, gizlice girdiði sahaf dükkânýnýn tozlu raflarý arasýnda saatler boyu dolaþtý, havada taklalar attý, yerlerde süründü ve sonunda yorulduðunu hissedince de bir kitabýn üstüne uzandý ve derin bir soluk aldý. Dükkânýn kendine özgü eski kitap ve kâðýt hamuru kokusu üstüne sinmiþ, ciðerlerini doldurmuþtu.
Ayný saatlerde;
Bir dolmakalem gizlice girdiði “en güzel el yazýsý örnekleri” nin sergilendiði galeride, içinden mürekkebi boþalmýþ boþ haznesiyle, el yazýsý örneklerindeki harflerin kývrýmlarý üzerinde sessizce iz sürüyor ve her birinin ayrý estetiðini mürekkep yerine boþ haznesine dolduruyordu.
Ayný saatlerde;
Ev tipi küçük bir jeneratör, elektriklerin kesildiði an devreye girmek üzere ayarlanmýþ duruþuyla, buzdolabýnýn hemen yakýnýnda monte edildiði gizli köþede bir gözü açýk, kulaðý buzdolabýnýn çalýþýrken çýkardýðý sessize yakýn motor sesinde tam bir seneden beri öylece bekliyordu.
Ayný saatlerde;
Sevgililerden biri bir yerde, diðeri bir baþka yerde yarýnýn ilk ýþýklarýnýn doðmasýný içleri içlerine sýðmaz bir heyecanla bekliyorlar ve giderek daha da sabýrsýzlanýyorlardý.
Kitap; sayfalarýný buram-buram saran eski kitap ve kâðýt hamuru kokusuyla açtý gözlerini. Bu en sevdiði kokuydu. Masum bir gülücükle kendine bakan ayraçla o an göz-göze geldi. “Sevgilim bana en sevdiðim parfümü almýþ” diye düþündü. Ve kokuyu içindeki her heceye doldurarak içine çekti ve ayraca öyle bir sarýldý ki…
Ayný saatlerde;
Kaðýt; çalýþma masasýnýn uyuduðu köþesinde, üstünde bir aðýrlýk hissederek gözlerini açtý. Dolmakalem yanýnda yatýyor ve yüzünde masum bir gülücükle ona bakýyordu. Ve kaðýt bu bakýþýnýn yansýmasýndan okudu ki, üzerinde hissettiði aðýrlýkta dünyanýn en güzel el yazýsý ile “seni öyle çok seviyorum ki” yazýyordu…
Ayný saatlerde;
Sevgililerden biri buzdolabýnýn kapaðýný açýp, derin dondurucunun köþesindeki buz tutmuþ kartopunu avucuna alýrken tam bu sýrada sokak kapýsýnýn da zili çaldý. Elindeki kartopu ile beraber kapýya koþtu, açtý. Gelen sevgilisiydi ve yüzünde masum bir gülücükle kendisine bakýyordu. Elindeki kartopunu sevgilisine uzattý. Sevgilisi çok þaþýrmýþtý.
Þimdi konuþmalarýna kulak veriyor ve onlarý izliyoruz.
-Bu nedir caným? -Bu geçen sene bugün senin, arkamdan fýrlattýðýn ve benim de havada yakaladýðým kartopu. Hatýrlar mýsýn o gün nasýl da kar yaðýyordu. Ben tam bu kapýdan içeri giriyordum sana bakarak. Onu saklamýþtým. -Evet, hatýrladým tabi. Ama o küçücük bir kartopuydu. Oysa bu…Sanki…Baksana neredeyse kucaðýmý doldurdu ve giderek daha da büyüyor…Çýð gibi. Sarýlýyorlar…
Sonra biz, birbirimizin gözlerine bakýyoruz, yüzümüzde masum bir gülümseme. Bu gün hava ne kadar da günlük-güneþlik ve sen ne kadar güzelsin.
. . . . . . . .
Sevdiðini bilen, sevildiðini hisseden herkes için … SEVGÝLÝLER GÜNÜ KUTLU OLSUN…..
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.