Açılsam kıyıdan
Açýlsam kýyýdan sessizce uzaða
Ýpi kopartsam acele kuþlar gibi
Açsam beyaz kefeni denizi
Yýkýlsa bulutlar üzerime
Sessiz sesler üflese
Gelsem ayaklarým gibi…
Peþimden koþsa toprak
Denizin sesi aðlasa yýkýlsam oraya
Yatsam saða yada sola
Uyanýr gibi tutunsam dalýndan
Kopsa yaprak
Bilseler göðü kapatmýþ
Isýnayým diye yanmýþ o gözler…
Ulaþabilsem yaþadýðýn karaya
Yüzü seni andýran topraða
Yaðmurun kokunu serptiði diyara
Adým atsam suya taþlara basa basa
Haykýrsam sessiz ve sessizce
Kopsa çýðlýklar güneþ bizi görünce…
Esen rüzgâr hafif daðýnýk
Sesi karýþýk ve oynamaktan sýkýlmýþ
Gözü yaþlý aðaçlar daðýlmýþ
Yüzüm hafif kýzarýk
Elini uzatýp dokunsan eskisi gibi yüzüm
Sarýl kollarýma sana geldim…
Dallarýn arasýnda bulutlar
Meyvelerin arasýnda ýþýklar
Gölgemin üzerinde sen
Bir aðaç ve gökte kuþlar
Güneþ sonunda gidiyor
Bizi yalnýz býrakýyor…
Usulca uyusam göðsünde
Derin bir ses gibi kuyunun içinde
Ellerin örülü ve ip gibi düðüm içimde
Saçlarým göðsünde
Uyusam usulca ulaþtýðým zaman ellerinde…
S.E.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.