KALEMİM KALSIN

yeþilden kuvveti mi var
kaný çekilmiþ topraðýn
tarlalar buðday mý veriyor eskisi gibi?
bir bir sönüyor
mayýsa duran çiçekler

içimizi nasýl paklayacaðýz?
doldurduk kara kaplý defteri
belli ki, Yaradan baðýþlamaz bizi

/gelen en yeniyi buldum sandý
hakkým dedi en güzel yere kuruldu
sorsan, en güzel buluþ onundu/

oysa, uzaklarý görmeyen
ne bilir uzak nedir, nasýldýr oralarý?
var mýdýr saklý sularý
maviye ulaþamayanlarýn
durulmaz mý deli kanlarý?
pas geçtiler hep bunlarý

delinebilirdi daðlar
makinelerden çýkan
ateþler de tütebilirdi bacalarda
ellerinden, gençlikleri uçup gitmeden
bir baþka dünya kapýsýndan geçebilirlerdi onlar da!

kýyýsýz okyanusta debelenip durdular
yap boz, yap boz
olmadý bir daha, bir daha…
diye diye
bir þey kalmadý elde

/duymuyorlar, hissetmiyorlar/ mý?
her yerde gece kokusu var!/

batýda eskimeyen ne kaldý ki eskici?
al, bu son kalanlarý da götür
bir tek kalemim, o kalsýn bende
yazarak yaþayayým hiç deðilse


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir




Sosyal Medyada Paylaşın: