// ‘’neden ben ?’’ dedi asil kadýn ‘’n/eden; sen !’’ dedi âsi adam //
yalnýzlýðýn kör asasýyla yokladý yüreðini bir adým atsa uçurum geri çekilse yokluðun dibi …
//görünmeyen bir aþk kýlavuz istiyor gibi…//
bu muydu o dedikleri tarifi imkansýz bir adres çýkýþsýz bir sokak arasý ruh uçmaz, derman geçmez yolu düþmeyenlerin meçhul izbesi
yamacýn dik alâsýnda þimdi umut salkým saçak sarkmakta infaz zem çekimine direnirken yüreðin ritmi meal boz bulanýk, dimað kördüðüm
//aþk mýydý yoksa duvar aþrý gördüðüm//
yerçekimine inat direnirken takat omuzlarda bir yük tüy kadar huzur, dünyalar kadar vebâl
//bozkýra attýðýn kor alazlarý küllenmeden gel de al!//
sessizlikten ürken çýðýrtkan kuþlar, çaðýrýr aþka ansýzýn sus pus olmuþ yürek , çýðlýk çýðlýða bir ýþýk huzmesi bulur gözü kara yolculuk aþýlmaz daðlarýn baðrýný deþen tünelde
// þimdi elde deðil aþk, aþk sýmsýcak bir elde //
göz yangýnlarý kaplar seviþ mesafesini lakayt bir serabýn buðusunda piþer aþk uyuþmalarýn dayanýlmaz hafifliðinde bir tulûat, bir seremoni tütüsünü geçirmiþ, parmak uçlarýnda efil efil uçarken yürek sersefil serzeniþler dolanýr son dem dile
// lâkin kimse susturamaz bu asi/l aþký … kendisi bile ! //
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülkurusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.