MERHUM YUSUF DUMAN'I RAHMETLE ANARKEN

MERHUM YUSUF DUMANI RAHMETLE ANARKEN

Yokluðun dernekte yürek daðlýyor,
Ölüm acýsýyla yaktýn da gittin.
Buruk, kasvetinle içim aðlýyor,
Gönlüme sevgiyi, diktin de gittin.

Ordu vilayetin, Ünye’ydi yurdun,
Bizleri çok sevdin, bir dostluk kurdun,
Kaynaþtýn, baðdaþtýn hal, hatýr sordun,
Su misali sanki aktýn da gittin.

Rüyamdaki halin gülüp duruyor,
Yokluðun çok acý yürek eriyor.
Bir daha görmemek elem veriyor,
Ayrýlýk hüznünü, ektinde gittin.

Centilmen insandýn, tatlýydý dilin,
Örnek insan idin, cömertti elin,
Ölüm acýsýyla, çaðladý selin,
Göðsüme güleri, taktýn da gittin.

Hepimiz çok üzgün bir görsen bizi;
Þiirler yazýldý hep dizi dizi.
Unutmak mümkün mü içimde sýzý?
Gönül sarayýmý yýktýn da gittin.

Þair arkadaþlar seni anýyor,
Resmine baktýkça içim yanýyor.
Seni seven dostlar, canlý sanýyor…
Son defa yüzüme, baktýn da gittin.

Sana sevgim pek çok; yazsam da bitmez,
Anlatamaz bu dil; saysam da yetmez.
Söz dinlemez gönül; hiç fayda etmez…
Habersiz bir lâhza, çektin de gittin.

“Özgürcüðüm” diye severdin beni,
Rahmetle anarým, unutmam seni,
Arýyor gözlerim, nerdesin hani,
Kadere boynunu; büktün de gittin.


Kazým ÖZGÜR 02.02.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: