NÂLÂN'I AŞKINDAYIM EY SELVİNAZ

NÂLÂN’I AÞKINDAYIM EY SELVÝNAZ

Sensiz hayat ýzdýrap, bilsen ah--ý zârdayým;
Nalân’ý aþkýndayým, güldürmedin Selvinaz.
Sevdana düþtüm caným,hicranýnla zordayým;
Sen de yandýn bu aþka bildirmedin Selvinaz.

Rakibi Handan ettin, Çeþme-i giryan oldum;
Ýþvebaz cemalinle,hayran-ý seyran oldum.
O ahu bakýþýna hicran-ý püryan oldum;
Aþkýmýz yere düþtü ,kaldýrmadýn Selvinaz.

Mecnyû Leyla aþkýna;deli divane oldu;
Kerem Aslý zâr ile, yandý ,sararýp soldu.
Sana olan bu tutkumla;gönüme huzün doldu
Yüreðimde yerin boþ doldurmadýn Selvinaz.

Gül-izârým yalvarýr, arkan sýra aðlarým,
Þu kadersiz bahtýmý senin için daðlarým,
Vicdanýnla karar ver, seni sana baðlarým,
vuslatýn yollarýný buldurmadýn Selvinaz .

Hayreti’yim ,cananým,gönül seni anýyor,
Ahým Asumanda dýr, ateþ düþtü yanýyor,
Yüreðimde yara var gizli gizli kanýyor,
Sana olan tutkumu sildirmedin Selvinaz.

(Kâzým Özgür 4-HAZÝRAN-2009)









Sosyal Medyada Paylaşın: