Uğurlama

Bir nikotin vaktinde ayrýlýðý temize çekiyorum…
Son görevimdir bu aþka!

Geliþinle tanýdým bir baharýn nazlý salýnýþýný
Gidiþinle de öðrendim bir baþka baharýn gözyaþýný.
Yazýn yüzüme vuran serinlikle,
Kýþýnsa bir tebessümlük güneþle uðurlayacaðým seni her defasýnda…
Yine de bana baharlar anýmsatacak seni…


Yüreðime tek tek düþen bu aklar ispattýr ki
Sürme gibi tek nefeste çekmiþtim gözlerime seni.
Ama sen üzülme giderken
Yokluðunla da savaþmasýný bilirim.

Nasýlsa bulamýþtý her aþk elini ayrýlýða…
Bir hükümsüzlük ilaný ile düþtüðün gazetelerde
–di’lerde kalacaksýn sevgili…

Seni dizelerde öldürüyorum…
Ünlemlerle seslenip
Nasipleniyorum virgüllere
Soru iþaretlerinde gerçekleþtiriyorum infazýný
Ve noktalýyorum bu gidiþi.
Söyle þimdi bu bitiþin vebalini kim sakladý?

Birkaç damla mürekkebe sýðmýyormuþ insan yüreði
Ve her damlasýnda doðarmýþ þükürden evvel bin bir isyan.
Bir sayfa kâðýt almazmýþ öyle her þeyi sinesine
Ve her satýrýnda öldürürmüþ tüm umutlarý.
Çocukluðumu gömeli çok oldu baðrý yanmýþ þefkatlere…
Rüzgâra esir düþtü diye kumdan kalelerim aðlamam!
Yüzümü taþlayan rüzgârla baþ etmesini bilirim.
Yorulurum sadece hepsi bu…

Akrep ve yelkovan arasýnda sýkýþmýþlýðýmla
Yarýnlarýn rýzasý için çoktan,
Sensizliðe niyetlendim þu çýldýrmýþ karanlýkta.

Bil ki;
Gözlerim tövbeli sevgili…
Kal demiyorlar sana!
…
Kal denilmemiþliðin isyaný olsun yüreðinde…
…



Sosyal Medyada Paylaşın: