GÖRMENİN NE ANLAMI VAR SABAHI

Sensizliðin zamanlarýnda yorgun çalýyor þarkýar.
Güller rengini yitirmiþ sevmelerin yokluðunda.
Zaman sitemli bulutlara dost olmuþ.
Yorgun düþlere esen rüzgar kokusuz þimdi.
Uzaklarýn türküleri çalýndýkça,
Yürek sensizliðin acýsýnda þaha kalkýyor.
Yokluðunda davet var ölümden.
Dayanmanýn yangýnlarý nefessiz artýk.
Yürek can diye feryad ederken,
Bana ait olmayan kalb güne yenik düþüyor.
Uzaktan sevmelerin titremeleri soluksuz.
Sevdamýn ezgileri cansýz aðlýyor þimdi.
Susuþlarda senin hayalinle konuþan ses,
Ümit kýrýntýlarýmý da yok etmedesin duyarsýz.

Daðlarýn aðýrlýðý kalmadý bil,
Bu onulmaz sevdayý yüklendiðimden beri.
Feryadým, çýðlýk oldu asýldý semaya…
Susuþlarýn nefessiz býrakmada yüreðimi.
Mekanlar hücre hücre ýþýksýz.
Sena feda edilen zamanlarda,
Yitirildi dostluklar umarsýzca.
Mutlu anlar, anýlarda hüzünlü gülüþlerde.
Aldýðým nefes,zulüm olur gecelerde.
Varsa kalan ömrümden bir nefes,
Sana hayat olsun.
Eðer ki yokluðun dönüþü yoksa,
Görmenin ne anlamý var sabahý.

Remzihan




Sosyal Medyada Paylaşın: