YÜREĞİM TÜKENMEDE

Gelmelerin umutsuz olduðu sabahlar ve geceler,
Gün be gün kendini tüketirken,
Ruhum sitemli serzeniþlerle beklemede hala dönüþünü.
Kalabalýk koþuþturmalarýn bitmediði zamanlarda ,
ufukta yalnýz senin hayalin nefes oluyor þu benliðime.
Bilinmez mekanlarda delice arýyorum seni.


Yüreðimdeki kemanlar sensizliðin ezgisine aðlýyor.
Ýçimde büyüttüðüm alev kýrmýzýsý güller,
Cana sunacaðý sevdanýn ümitsizliðiyle kanýyor.


Tarifini yapamayacaðým karanlýklarda,
Seni aramaktan yorgun düþüþlerdeyim þimdi.
Kendini kaybetmiþ ve sana mübtela olmuþ bu yüreði
Ya yaþat ya da sonsuzluða uðurla.


Gök gürlemeleriyle çarpýþýrken yüreðim,
Dalgalarýn çýlgýnlýðýna sokularak feryatlarýmý gizliyorum.
Artýk yüreðimde hazan bitmez bir mevsim.
Gücüm yok, yüreðim tükenmede...
Ve bekliyorum sonsuz yolculuðu umursamadan.


remzihan



( Seçilebilir diye bir ihtimal yokken bende, beðenip uður böceði kategorisine alan sitenin deðerli kurul üyelerine teþekkür ederim... )

Sosyal Medyada Paylaşın: