Vaayy Danyal! Sahiden sen misin lan?
Dur bi bakýyým; kilo almýþsýn oðlum, saçlarda yandan gitmiþ.
Ama suratýn hiç deðiþmemiþ haa.
Ayný bildiðin suratsýzsýn gene.
Doðru ben hala eski benim be Danyal.
5 sene 9 ay 22 gün önce, nasýlsam gene öyleyim.
Hiç deðiþemedim, unutamadým iþte napýyým?
Yani þöyle olsa çoktan unutmuþtum:
Gülþah o trafik kazasýnda kollarýmda ölmeseydi de;
Ne biliyim beni sevmediðini söyleseydi,
Ya da terketseydi hem de hiç bi nedeni olmadan,
Ya da þerefsizin birisiyle aldatsaydý...
Ama Gülþah ölmeseydi lan, ölmeden gitseydi.
Yaþasaydý senin gibi, benim gibi nefes alsaydý.
Danyal hani diyolarya: "Ölenle ölünmezmiþ!"
Koftiden oðlum o laf. Ölenle ölünür!
O lafýn doðrusu: "Ölenle yaþanmaz!" olacak.
Görenler beni yaþýyorum sanýyo, bok yaþýyorum.
Öldüm oðlum ben, Gülþah’ý ellerimle gömerken, kendimi de gömdüm.
Þu iki göz o da, mezarým oldu, ben hep burdayým.
Bi sigara versene be Danyal!
Lan oðlum hepsini biz mi söylüycez, yak iþte daa.
Bira alsaydýnya gelirken, bomboþ kendini getirmiþsin gavat.
Danyal gitmeden seni bi dövüyüm lan, unutturma hatýrlat.
Adam boþ gelir mi oðlum?
Özlemiþim lan seni þerefsiz.
Hey gidi hey... Ne günlerdi be?
Eskidenmiþ hayatýn tadý, biz neydik öyle be!
Doðruya hepimizin lakabý vardý.
Suratsýz Danyal derdik sana, Bira Osman vardý,
Gevur Hamdi vardý, Çakal Nuri vardý,
Kaportacý Kadir vardý, haa bi de ben vardým.
Namýdiyar Bebek Yüzlü Gaddar...
Ne bebek yüzümüz kaldý, ne de gaddarlýðýmýz anasýný satýyým...
Geçti bizden Danyal geçti...
Ama biliyor musun özlemiþim lan seni.
Uzun zamandýr: "Seni gördüðüme sevindim." sözünü duymamýþtým.
Çoktandýr þöyle oturup da iki lafýn belini kýrmamýþtým yani.
Kalk þurda çay var demle de içelim.
Doðrusu o köpek öldüreni içmekten artýk usanmýþtým.
Ulan özlemiþim gülmeyi be!
Ýnanýr mýsýn, gýrgýrýna ettiðim kavgalarý bile özlemiþim?
Anasýný satýyým, konuþmaya konuþmaya dilim gidiþmiþ valla...
Valla sana yalan gelir, 5 yýl 9 ay 22 gündür hiç sevinmemiþtim bu kadar.
Derlerdi de inanmazdým: " Hayat ne kadar gülebiliyorsan iþte o kadar."
Sahici lafmýþ, ben sallýyolar sanmýþtým.
Gülmek güzel þeymiþte, konuþmak da iyi þeymiþ lan!
Üç öðün alsam mý napsam bilemedim.
Gülsene pezevenk, espiri yaptýk þurda...
Nerden çýkdýn da geldin anlamadýmya, sikdiret iyiki de geldin.
Öbürleri hiç gelmedi, valla ben seni de gelmezsin sanmýþtým.
Aðýr konuþmuþtum en son, acýmdan ne dediðimi bilememiþ sövmüþtüm.
Tamam bakma öyle, hýrsýmdan bi iki yumruk da sallamýþtým.
Napýyým oðlum, Gülþah ölünce feleðimi þaþýrdým lan.
Bak hala ayný bokum iþte, hala toparlayamadým.
Ama o kadar zamandýr þunu anladým ben:
Ölenle cidden yaþanmýyor.
Diyorum ki; Suratsýz’la Bebek Yüzlü Gaddar sahnelere geri mi dönse?
Önce þu saçý sakalý kestiririm, bi de façayý düzelttimmi, tamamdýr.
O gece bi fýstýk düþürür abin, her zaman ki gibi çirkin arkadaþýný sana yaparýz.
Ama öncesinde tiren yolunda bi kavga iyi gider yani, hamlýðýmýzý alýr.
Ordan da hacýnýn kahveye gideriz,
Ýkinci elde ben milleti mort edip, paralarý indiregandi yaparým her zamanki gibi.
Bilirsin iyi kaðýt oynarým...
Ayný eski günlerdeki gibi, ne diyosun?
Ne?
Olmaz mý? Niye olmaz oðlum, niye geldin lan o zaman buraya?
Hassiktir, yalancýyý?
Valla mý lan? Demek evlendin ha...
Hakkaten olmaz o zaman be Danyal...
Sen þimdi eve ekmek de götütürsün akþam.
Demek 3 tane de çocuðun var.
Ne diyim Allah baðýþlasýn gardaþ.
Oðlanýn adýný Erkan’mý koydun? Yakýþýklý mý bari amcasý gibi?
Biz de Gülþah’la çocuklarýmýzýn adýný düþünmüþtük.
Oðlumuz olursa Ýlbey, kýzýmýz olursa Gülþah’ýn Gül’ünü koyacaktýk.
Ee amma konuþtuk, hadi oðlum saat epey oldu, hava da karardý.
Sikdirgit lan evine. Çocukar bekler oðlum seni.
Yenge de haliyle merak eder.
Gel bi kere sarýlýyým sana, afferim lan suratsýz.
Allah suratsýz þansý vermiþ oðlum sana.
Ýyi ki geldin lan, yaþadýðýmý hatýrladým.
Hadi kendine iyi bak en kral arkadaþým.
Haa unutmadan Lan Suratsýz!
Çocuklarý öp lan benim yerime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.