KÜHEYLANIM!

Atýmý baðladým meþe aðacýna
Çok yollar adýmladý altýmda
Oturdum gölgeye,aðýtlar yaktým yaranýma
Aðlayarak atým yetiþti imdadýma,
Sevenim var mý bilmem ama,
Asla þüphem yok atýmýn sevdiðine
Çünkü,onun gözbebeði yansýdý yüreðime...

karanlýkta fener oldu gözleri
Atýlan kurþunlara hep göðüs gerdi
Sularda yüzdü,kayalarý bir bir atladý
Benim atým sahibine çok benzerdi
Geriye dönüþü zilletten bilirdi,
Ziganadan Toroslara iki günde geldi
Hiç dinlenecek vakti olmadý!
Bir eðer vardý atýmýn sýrtýnda
Hediye aldým onu Kafkaslarda
O þahitti Küheylanýmýn cesaretine,
Hiç soðumadý ter onun üzerinde
Ben onun sýrtýndayken ikindi vakitlerinde,
Sabah seferine çýkardýk gün batmadan önce
Hep iki günde ulaþýrdýk gideceðimiz yere!!!!

Bir defasýnda arkadan saldýrdýlar bize,
Küheylaným dört nala kalktý gelmedi dize,
Ýhanetlerin en iðrenci yetiþti peþimize
Bir süvari eþkiya çakýlmýþ tepemize
Aldýrmadý o,yelkindi iki ayak üstüne
Þahlandý küheylaným umut denizine,
Þafakta vardýk Gülek geçidine!!!

Yýl:09.01.2004
Saat:16.40-17.10
Yer:Kadýköy/Ýst.
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: