Nefesimle Örüyorum İsmini…
Nefesimle örüyorum ismini…
Nefes nefese bir uðraþ bu, varlýðýný yokluða attýðým bir benle…
Haylaz taylar gibi dolanýyorum harada…
...
Ýçimde kýzýl alevler sönüyor…
Bir har bu yüzümdeki kýzarýklýk izi…
Bir sen yokluðu bu günlerimi darmadaðýn eden… Korkmuyorum donmaktan veya yanmaktan… Korkmuyorum artýk sevginin acýsýndan, yaslanmýþ bir kez içime…
Sonsuzluk belki de adým atmak istediðim zamanlar, bir sen gölgesi içimi daraltan, bir sen sessizliði bu kendimi kendime dinleten…
Bir ihanetin son kelimesi bu…
Yüzüme bak, karanlýksýn, karanlýklarda dolusun, senden arýnmak, belki de yeniden doðmak veya bir kez daha ölmek…
Unutulmuþ ne kadar kelime varsa acýya dahil, hepsi benli sana dair…
Sesini çektin, gölgeni çektin, rüyalarýmda kâbusum oldun…
Þimdi ruhumla savaþ halindesin, býrak artýk gölge savaþlarýný, býrak artýk unutulmazlýk hissini sil, yüreðime vurduðun sevgi damgasýný, bir sen yokluðuna alýþmýþken, avuçlarýndaki sýcaklýðýný yüzümden çek ve bakýþlarýmý uzaklaþtýr sonsuzluklarda seni aramaktan… Nefesini hissetmek sessizliðimi bozuyor…
Kývýrdýn, kývrým kývrým kývýrdýn hayatýmý, kim yaptý bu sessizliðimi bozan davulu, kim vuruyor bu tokmaðý biteviye baþýma,
kim bu zurnayý çalan, kimin düðünü bu, kim kimden çalgýlý sözlü intikam alýyor,
zonkluyor damarlarým, zonkluyor düþüncelerle dolu beynim
ve dar geliyor artýk bu beden özgürlüðünü isteyen ruhuma…
Nefesimle ördüm adýný…
Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.