Göç Mevsimi

Göç mevsimi bu mevsim,her yer tarumar,her yer metruk.
Yollara düþmekte kader,umudu aramakta,
Karakýþýn koynunda,üþüyüp morarmakta.

Ufkun ötelerine varýr gözler,göç güç olur o zaman,
Havada karga sürüleri,yüreklerde susmayan boran.

Ben doðduðumda baþladý bu seyahat, kuþ tüyünden bir yatakta
Ondan daha sýcak,en mukaddes kucakta.

Ana göðsünde ab-ý hayat,

Çeþmelerden tarih akar,
O tarih ki ezelden ebede bakar.
O tarih ki binlerin içini yakar,
Nihayeti yok,ezeli çok derin,
Bir nakýþ gibi iþlendi mevcudu,göðsüne yerin.

En kadim çaðlarý,en ihtiþamlý baðlarý,en yalçýn daðlarý erittin.
En büyük sevdalarý,En geiþ adalarý,en tatlý hülyalarý tükettin.

Söyle zaman neydi derdin? Neden tabiatý yok ettin?
Karanlýða gömüldü günler, zifiri günler geçirdik,
Kadehlerden kan döküldü,Sabilere kan içirdik.

Bitmedi yollar, yollar süründü durdu,
Yollarýn nihayetsizliðinde yelkovanlar kudurdu.
Gençlik deryasý hepsinden ulvi,en tatlý þerbet idi.
Ruh harelenirdi her vakit,bulutlara konardý,
Her yiðidin gönlünde,bir kainat yanardý.

Aþkýn rengi deðiþir,efsunlaþýrdý kokusu,
Gençlik bir rüya idi,kýsa sürdü uykusu.

Gözler bir zaman 40 a diker ufkunu,
Zaman hýzlanýr,akrepler nöbettedir,
Yük katarlarý gibi aheste,
gönül her ýstýraba þayeste,
Ey lodos þu baðrýma bir es te,
Sönsün sinemdeki ateþ,volkanlarým dinlensin,
Ömrün ahiri gelmekte,gönlüm biraz þenlensin.

Aklar haklar çehreyi,çizgiler yollarý çizer,
Bir surette dirilen, bin ömürlük ezgiler,
Hazan türküleri tüttürür,
En hazin hazanda dillenir ecel,
Baykuþlarý öttürür.

Ey! Melek, gelecek vakitmiydi,esti ömrün badý sabahý,
Ezanlar çaðýrýr,gidersem kim gelecek,
Sokaklar bekler bir semahý,
Ben gitmezsem kim gidecek.
Ey! Melek, bu nihayetsiz yolculuk,sen bilmezsen kim bilecek?

Hani anamýn kucaðýndaki cennet kokusu,
Hani çocukluðumun çelik örtüsü,
Gençlik dedim sýðýndým,sarýldým kefen gibi,
Örtüldü hülyalarým,göründü suyun dibi.

Hiç biri baki olmadý,hepsi yenildi zamana,
Yýllar yollardan ibaretti,uðradýlar talana.

Öðüttü ömürleri þu zaman deðirmeni,
Bir bardak suyla da döndü,durmadý hiç bir vakit.
Ödetti ömrün borcunu,ruhumdan aldý nakit.

Ey! Melek, bitmedi yollar,ne olur çek git,
Ne bet bir rüyasýn sen ecel,hadi ömür biteceksen bit.

...

Manasýný Bulan Beyitler 2:

Bir buraka bin rüzgardan kanatlarýnla uçur dünyadan,
Kopar ansýzýn bir gün hiç bitmeyten bu rüyadan.


Z.T.



...
Sosyal Medyada Paylaşın: