Aşk'ın Yolu
Saba rüzgârlarýnýn ruhuma deðmesiydi nazarýn
Rayiha deðer burnumun direklerine
Umarsýz geçsen sokaðýmdan bile
Sol yanýma konar ak bir güvercin
Ne zaman ki yol olsam ayaklarýna perde perde…
Bir nefes iþitirim Ukba’ya giden
Yeþil yeþil eser geçer kirpiklerimden
Peþimde cennet kuþlarý,
Ardýn sýra bir nida söyler melekler
Azýðýn hazýr yola çýk sen yeter, derler…
Güruh kýskanýr adýmlarýný senin
Vaveylasý hamuþ olur þems’in
Rumi aðlar ardýmýzca
Biz bir deli rüzgârýz Tebriz’den esen
Yol oluruz birbirimize,
Ey sevgili Aþk! Ez beni O’nun için ezeceksen…
‘Ruhum’ der gözlerin gölgen düþünce suya
Ebu Nuaym söyler þiirlerini daðlarýmýza
Kays demiþler benim adýma Leyla!
Aþk’ý mýhladýysak sol yanýmýza
Yol olmakta bize düþer sevgilinin ayaklarýna…
Býçak kesmez bizi bir þuanýn huzmesiyle
Kuyulardan kurtaran aþk’týr bizi
Bazen Kenan’da doðarýz bazen Mekke’de
Ýstanbul’a yolcu eden aþk’týr bizi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.