Bitmiyordu Aşklar

Kimsenin arkasýný dönmesiyle
Bitmiyordu
Aþklar
Çekip gidebilmek için ölüyordu
Topraða uzanarak insanlar…
Hasta deðildi
Baþýný koyup dinlenecek ara yoktu
Yarasý aðýrdý
Derindi aþk sevdaya sarýlmýyordu
Ucunda zehir iþliyordu yüreðe
Hem kalana hem de gidene…

Aklýmda aç dolaþýyor tilkiler
Sana sarýlarak koþan fikirlerim
Kör bir þekilde aðlayarak
Bölüþülüyor baþkalarýnca
Ve düþüncelerimden düþüyorsun
Ýç olmayan bir karanlýðýn
Ýçine…
Aklýmda ziyan edilen
Tarlalarýn diplerinden
Akan ýrmaklara daðýlýyor
Yüzün…
Her yandan baþkasýn…
Ne düþünsem
Akacaksýn gözümden…
Yanký yapýyor
Adýn
Aklýmýn boþ koridorlarýnda…
Seni öðrendiðim tahtalara vurarak
Tebeþir kokusunun içinden
Sýzýyorsun aklýmýn
Karýþýk ve sapa yollarýna
Ne yesem ne içsem
Uðrayacaksýn
Dudaklarýmdan dilimin
Kývrýmlarýna…


Gittiðin yollarý yýkarak
Gece karanlýðýndan adýmlar
Atýyorum
Her sabah yeni baþtan
Doðmayý unutur gibi
Sabahlayan bahçelerden güller
Diziyorum
Yokluðun çerçevesine
Unutulan yüzlerde ayný bakýþlara
Sýðýnarak saatleri ayarlýyorum
Gece karanlýðýna
Hep ayný köþe baþýnda
Takýlýyorsun aklýmýn uçlarýna
Ne etsem nereye baksam
Yine gözlerime deðiyor
Ayaklarýn
Hep gidiyorsun durmadan…


Dalýyorum bir kuyunun
Dibine çarpan damla gibi
Suyun yüzünde daðýlan yapraða
Ýnat tutunur gibiyim
Her bulduðum dal parçasýna
Uzandýkça aklýmýn fikir haritasýnda
Kaybolmuþ yalnýzlýklar
Yoluyorum
Körpe bir kýzýn saçlarýný okþar gibi
Ellerim
Daha kýrýlgan ve daha hassas
Korkar gibi aynalara
Sýrtýmý dönüyorum
Yüzümde seni görürler endiþesinden
Uçuklayan kabuslar seziyorum
Yýkan daðlarýn ortalarýndan
Akýp gelen her korkunun
Teslimindeyim
Uyanmak istiyorum
Aklýna saçlarýna dizlerine
Ve uzanýp boylu boyunca göðsüne…
Kendimden geçerek
Susuyorum
Baþlangýç depremlerine
Ölüyorum sevmiyorum artýk
Seni söyleyen ne varsa
Üstümde
Daha bir aklýma yatýyorsun
Kandýrdýkça
Sana uzanan büyün dallara…
Ne etsem uyanacaksýn
Bir baþkasýnýn kollarýnda
Ve ölüme ben kala duracak
Tüm o saatler gözlerinde…


Saniyelere sýðan bakýþmalarýn
Altýnda daha kaç kaçak
Þehir geçilecekti susamýþken
Dudaklar yaðmura
Hangi evin çatýsýndan uçan bir
Kuþun taþýdýðý heyecan vardý
Güneþin yakmasý için ruhlarý
Hani deðiþirdi
Hayatlar saniyelere asýlý ömürlerde
Gitmek anlýk bir heyecan olalý
Tükenmedi mi daha o yürüyerek
Varýlacak sandýðýn ömür
Hangi taþý kaldýrdýn ben diyerek
Kaçtý o sancýlar
Ne umut ederek sýyýrdýn
Tenden aþka uzanan o
Yýkýk evlerin altýndaki bedenleri
Ne amacýndaydý
Ýstemeyecek kaldýrdýðýn yürekler
Hiç mi acýsýna sarýlmadýn
Uçup giderken bir kelebek
Ne buldun ýssýzlýk kelimelerinde
Diline aþký günah saydýn
Ay ýþýðýnda
Tene solusan bir insaný daha mý?
Az yaþardý
Ne buldun aþka inanmayan
Yüreklerin altýnda
Çýktýmý sakladýðýn adamlýk
Kelimeler birer birer ortaya
Hiç inandýn mý kýskanacak kadar
Canileþen parmaklara
Seni öldüresiye yazacak bir
Kalemin delik deþik
Kaðýtlar býrakacaðýný ardýnda
Hiç mi düþünmedin
Gitmek acýtýrken
Bunun ilacý olmadýðýna…
Güzel yýllarý senin olduðun
Saatlerde döndürmek
Geçmese de…

Þimdi rüyanýn bittiði yerde
Nasýl baþlanýlacaðý bilinmeyen
Bir kaðýdýn yüzündeyim ve kara kara
Damlýyorum sessizce
Kýyýsý olmayan deniz gibi hissizim sanki
Ýçimde dolaþan yalnýzlýklarýn
Aðýrlýðýndan sadeleþmiþ duygular
Büyütüyorum mercanlara aþýk
Ve aþký yaþamýþ batmýþ…
Þimdi isimsiz kahramanlar gibi
Yüzü kapalý olmak vardý
Yazýlanlarýnlarýn üstünden dokunmak
Dudaklarýna hiç tanýmadýðýn biri gibi
Uzanmak dilinden beynine doðru
Giderek…
Öldürmek seni en olmadýk
Kelimeleri zehirleyerek
Dudaklarýndan süzülmek
Az ama etkili severek
Uðurlamak geçiyor
Dökülmeyi bekleyen harflerin
Sýralarýný karýþtýrýrken
Hiçlik bir bulut gibi çökeliyor
Parmak uçlarýma titreyerek
Uyanan aklýmýn
Sinir uçlarýma yatmasýný
Ýzliyorum sessizce
Ve aklýmý salarak ýssýz bir
Ateþe…
Bitiyorsun sonuna geldikçe
Ve bitmeyi beklemeyen bir
Tren gibi uzayýp gitmek geçiyor
Belki de aklýndan
Bitirmek istemiyorsun yada
Tadýný dilinden esirgeyemiyorsun
Ve biten satýrlarla
Azarak tüketiyorsun suretini
Uzanmýþ bir cama
Gökyüzünü seyrederek
Ve yaslandýðýn yere düþüyorum
Seninle birlikte
Utanýyorum sensiz hayattan
Zor geliyor yalnýzlýk
Sensiz vücuduma…

Hiç adil deðil aþk
Neresinden çekersen çek
Süngünün ucundasýn
Namlunun aðzýnda
Aç kalmak deðil
Kurþunu soðutmak
Azap aslýnda…

(Se)
Sosyal Medyada Paylaşın: