Hoşça Kalınmıyor

Anlamsýz gülüþler,
Kaldý dudaðýmda...
Gece,
Saat üçlerde beþlerde,
Uyanýyorum.
Gecenin,
Saat üçü, beþi diyorum!
“Hoþça kal!”
Demiþtin ya hani...
Hoþça kalmak için,
Resmine bakýyorum.
Hiç yapmadýðým,
Hatalar yapýyorum.
Keskin bir hançerin ucu gibi,
Bakýþlarýný...
Unuttum artýk,
Düþünmüyorum seni.
Boynumu büküyor,
Gökyüzüne bakýyorum, bazen;
“Hoþça kal” dediðin,
Ve beni,
Býraktýðýn o yerde...
Sahi ya!
“Hoþça kal” demiþtin;
Hoþ-ça-kal…
Aðlamamak için,
Kýzaracak gözlerim;
Adýný çýðlýk gibi,
Haykýracak dudaklarým...
En son burada,
“Hoþça kal” demiþtin ya...
Ama;
Demekle olmuyor,
Nazlý yâr;
Hiç de hoþça kalýnmýyor…


Sosyal Medyada Paylaşın: