Su

Eðer deniz üþüyorsa
Karaya doðru
Soðuk bir nefes üflenir
Dalgalarýn ceplerinden
Serin ve uçuþan
Çiçeklerin dallarýna
Býrakmýþ ayak izlerine
Benzer
Baþýný eðiyorsa
Eðer bir çiçek…

Eðer denize kýyýsý olmayan
Bir þehrin içinde
Yüzmeyi öðrenmiþseniz
Kayalýklara çarpan dalgalarýn
Ezdiði hayallere dalamazsýnýz
Suyun akarak sizi götürdüðü
O derinliklere gittikçe
Suda kayýp olunmaz
Masallarýnýn sýnýrlarýndan
Çýkýverirsiniz…

Ýpe tutunarak hayat mücadelesi
Vermediyseniz eðer bir
Adanýn etrafýný kaplayan azgýn sularýn
Bakýþlarý altýnda
Düþtüðünüzde sizi kurtarýrmýþçasýna
Koynuna alacak kadar nazik
Ama bir o kadarda
Ölümcül inemezsiniz
Derinliklere…

Bazen rüzgar estiðinde
Saçlarýnýz suyun yüzünde
Dans edermiþ gibi savrulur
Ve sallanarak ýslanan bir bulut
Gibi suyla kucaklaþýr
Mutluluk kaybolmaktýr
Bazen
Ýndiðiniz basamaklarýn
Altýnda neler olduðunu
Bilmeden öksüzce
Çýrpýnmaya benzer
Hiç tanýmadýðýnýz bir dünyada
Gezmek gibidir…

Doða
Hep iyi deðildir
Olmamanýz gereken yerdeyseniz
Ateþe dokunur gibi
Sessizliðinden habersiz olduðunuz
Zamanlarý kollar
Zarar verdikleriniz
Dostun yüzünde sürünen
Rüzgarýn kývrýmlarýna
Sahiptir
Su…
Ve akmayý bilmediði için
Sahipsiz dolaþýr hep
Yaramaz çocuklara
Benzer
Çoðu zaman
Hiç adil deðildir…
Azýný sevmezseniz eðer…

Sürekli gezmeyi sever gibi
Bir katilin duvarý yýkmasý gibi
Vurur bazen kayalara
Kendini zincirleyen
Bir idam mahkumuna benzer
Hep bir iðne batýyormuþ gibi
Batar yüzünde
Gezmeyi bilen yada bilmeyen
Sakladýklarýyla oynamayý
Bir denizler birde okyanuslar
Bilmez çoðu zaman
Belki onlarda büyür
Yada ölür
Yanmak yada azalmak
Deðildir… Çoðu zaman
Ölmeye sebep acýlar
Doðurmak için gerekli olan…
Bazen kurumak yada
Olasýya fazlasýný
Taþýmak gözlerde
Çocuk gibi takip eder
Çoðu zaman bulutlar
Hep ayný rengin kardeþleri
Olmasa da
Kimi zaman aðlar çocuklarda
Gözleri kararýr
Yanaklarýndaki al maviliklerin
Örttüðü o beyazlýklar yok olur
Onlarda üþür çoðu zaman
Karadan estiðinde
Aðlayan bir bulutun
Rüzgara sitemi
Hýrçýnlaþýr dalgalar
Susmayý bilmeyen bir
Müzik gibi…

Akýntýnýn yaslandýðý
Ýnsanlarla anlaþmak zordur
Çoðu zaman
Aksidir
Sinirlidir
Kaybolmayý severler
Olmadýk sancýlarýn içlerine
Dalan iðne gibidirler
En olmadýk diyara açýlýr
Onlar
Biraz balýk kokar her
Denize nazýr yüzü olan balkon
Ve demirleri biraz küflü pencere
Daha iyisi kýyýsýnda demirlemiþ
Kaþlarý olan kadýnlar…
Her kýyýya tutunan iskelenin
Bir aþký vardýr
Gelmeyi unutan
Þehri unutan
Belki de sevdiðini unutturan
Acýlar saklýdýr
Her hazine sandýðý dibe çökmez
Suyun gözünden dalarak
Ýç denize
Kimi insanýn kaldýracaðý boydadýr
Her sandýk rengi ayný deðildir
Ayný deðiliz
Nasýl olsa…

Unutur bazen çiçekler açmayý
Saçlara dokunan eller gibi
Saklanan güller kurur
Hiç renginden solan deniz
Gördünüz mü?
Boðazýnda týkandýðý için
Ekmeði yani bir gemi
Hiç batan bir geminin
Ardýndan dalarak ölen bir kaya
Yahut gözyaþlarýndan piþman
Olmuþ bir bulut
En çok denizler sahiplenir
Gidenin bir gün geleceði
Umudunu derinlerde
Saklayarak belki de
Bir deniz olmak
Bir okyanus yahut
Ayak basýlan su birikintisi
Bunlarý olmak zordur
Kaldýrýlamayacak þeylerde
Vardýr hayatta
Yahut asla öðrenemeyeceðimiz
Þeyler
Bir toprak parçasýna koþan
Yaðmur damlasý yada
Hep ölmek için düþmeye
Mecbur uçak bir damla
Olmak
Ayak basarak kirletilen
Sularda büyümek
Yada ufuklara açýlmak
Bazý þeyler zordur
Bir parçanýz
Gözükmüyorsa eðer
Kazýdýðýnýzda altýnda
Yahut içlerde derinlerde
Bir yerlerde…

Zorla bir sokak arasýna
Sýðamayýp koca bir yol açmak
Belki caniliktir
Suya öðretilecek þeyler
Olsaydý keþke
Onlar belki durulacak yerleri
Bilirlerdi kendilerince…

Bulutlarýnda çalmayý
Öðrendiði þeylerden biridir
Rüzgarlar
Bazen yaðmur yaðmadan yada
Yaðarken yada sonrasýnda
Duyulan toprak kokularý arasýnda
Buluþan mutluklarý daðýtýr
Bazen…
Islanmayý sevmez çoðu insan
Ama toprak kokusu baþkadýr
Her zaman bulunmayan
Çiçeklere benzer
Sürekli yaðdýramazsýnýz
Sürekli yaðsýn istemezsiniz
Bir çöl olsanýz
Kuru dudaklarýnýzýn yakan
Güneþe ne kadar katlanýrsýnýz
Yýllardan bir gün sizi
Öpecek anlýk insanlarý görmek gibi
Zordur
Eðer rüzgar topraktan da esse
Denizden de esse
Gözünüzde bir denizlik
Mavilik yoksa ufka daldýðýnýzda
Onunla oynaþan bir kýzýllýk
Zordur
Olmayaný görmek çoðu zaman…

Barýþmalý insan
Karþýsýndakinin bir
Kalbi olmasa da
Belki kýzar
Yada sevindirir
Bazen üzer
Üzüldüðünde hiç sessizce
Yýkýp geçer
Ne varsa sevip sevmediði
Yine de bilmeli insan
Su gibi akýp
Hiç olmamýþ gibi deðil
Ama olmuþu
Bilerek…
Anlamalý insan
Niye kayalara vurur
Dalgalar
Niye hep sakindir
Bazen yüzü asýl olmaya
Alýþmýþ bir su…

Bir kýzý vardýr…
Bildiðim
Oda Ýstanbul da yaþar
Bende en çok onu severim…
Bazen acýtýr
Uzaklýðý ama hep bir þeyler
Eser dalgalandýrýr
Yüreði onun nefesi…


(Se)
Sosyal Medyada Paylaşın: