*Vuslat
Bilsem ki bu sevdânýn sonu vuslatla biter...
Düz ederim daðlarý, nerde olsan bulurum!
Bir hicran mý zehr/olan, aþkýn ölümden beter
Uzadýkça hasretin, eririm kahrolurum...
Bu aþkýn sonu hüsran, görünen hep gözyaþý.
Sevdâzedene lâzým, çatlamaz sabýr taþý!
Bilmem ki nasýl söner, bu aþkýn kor ateþi?
Hep uzaklaþtýkça sen, sýrýlsýklam olurum...
Bildiðin bir yol var mý, eskiteyim yollarý?
Sana kavuþmak için, tüketeyim yýllarý!
Azýcýk ümit ver de, yýkmayým hayâlleri,
Azaldýkça ümitler, tükenir kaybolurum...
Antalya-2009
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.