Sabahlamaktan vazgeçiyorum Ara sýra senin okþadýðýn saçlarla Uçlarý kýrýk baþaklar dökülüyor Sanki omuzlarýma Artýk sakin ve sessiz yanýma çekilerek Susuyorum diþlerim ayrýlýklarý Kesmiyor zaman iþledikçe tenime Seni beklemekten baþka Çaresiz ve her yaný kemirilmiþ Uykulu bir yastýk gibiyim Daha boþ iþler için baþvurusu Geri çevrilmiþ bir tanrý emeklisiyim Ölmeye bile yetmiyor cebimdeki Ýsyan ve ayrýlýk kýrýntýlarý Gölgelerin içine saklanmýþ anlamlarda Var olmayý seçtim artýk ikimiz için Ýsimsiz býrakýyorum Açýk zarflarýn yüzlerini Çok þey gördüler bize dair korkuyorum Anlatmalarýndan seni ve beni Gittiðin günü ve kapýlarý Ve saatleri kurmayý unutarak Seni aklýmýn iplerinde boðuyorum Seyrederken yaðmurlu akþamlarý…
Sulu ve birazda aðýr vasýta acýlarla Geçiyor günler Hala sokak aralarýndan çýkmayý becerememiþ Arabalara sýðdýrýlan yaralýlar Ayný acýyý iþliyor Aklýmýn en tenha ve ücra kýyý þeridinden Geçiyorsun Masallardaki prensesler gibi… Üstüme devrilecek gibi hatýralarýn Altýnda bir suçlu arýyorum Ve sorgusuz cevaplara kapanýyorum Ýçinde kimseler yokmuþ gibi Sýký sýký giyinmiþim seni Ýnkar ediyorum tüm soðuðu…
Açýk gözlerden bakmanýn sancýsýna Yenik düþüyorum Seni özlediðim zamanlarda Bir býçak sanki göðsümü deþer gibi Açýyor Bekliyorum kuþlar kargalar uçacak diye Nereye uðramýþsa parmaklarýn Oradan yýkým haberleri ve ölülerin Sesleriyle irkiliyorum Gece rüyalarda sokaklara çýkmaya korkuyorum Elinden tutmuþ seni götüren adamlarla Karþýlaþýp seni kurtaramamaktan Ýçimde sýkýþan bir þeylerin düðümlendiði Anlarda en çok rüzgara ve yýldýzlara Bakmayý seviyorum Seni sevdiðim gibi… Hala iplerle uçmayý seviyorum Rüzgara arkadaþlýk ediyorum Gittiðin günden beri…
Tek tük açmaya baþlamýþ çiçeklerin Sürüldüðü tepelere dalarak Seni hayal ediyorum Bulutlardan bir tablo çiziyorum Resimleri astýðým duvarlara sýzan Yaðmur damlalarý gibi Sýzýyorum býraktýðýn ne varsa…
Hasretlere özlem duyan zincirler gibi Baðrýma basarak sahipleniyorum Ne kadar toprak varsa basarak Ayak izlerini býraktýðýn… Her çukurun gölgesinde sabahlayarak Uyanýyorum sana biraz daha Yakýnlaþýyorum Güneþin uyandýrdýðý çiçeklere benziyor Yüzüm Sabahlarý hep kýraðý baðlayarak Eðik bir dudakla kazýyorum Resimlere býraktýðýn o gülüþlerini Cam kýrýklarýnda Aynalara küs bir adamýn kýrgýnlýðýyla Seni çiziyorum paslý duvarlara Ýsyan ediyorum Suçluluk duygusunda boðularak Birazda ben suçluyum… Aþk hep suçludur…
Gülen yüzünü sessizce çýkartýp Cebimden Saçlarýný okþuyorum düþlerimde Son aþk parçalarýnýn kýrýntýlarýndan Yapýlma bir evin içinde Ürkek ve sensizliðimden kýrptýðým Çeyizlere sarýyorum seni… Koþarak uzaklaþýyor yýllar Deðiþen daðlarýn yorulmuþ yüzlerinde Sallanan bulutlar uyumuyor artýk Çok þey giyinmiþ yalnýzlýðým Senin sýcaklýðýndan arta kalanlarla Kýþ aylarýna çýkýyorum Her yeri kaplayan örtülerin altýndan Sýmsýký baðlanarak topraða Sana avuç avuçluyorum Hala bekler gibiyim Þuradan çýkacakmýþ gibisin…
Boþ kapý aralýklarýna sýðýnarak Ellerini sýkýþtýran o boþluklara Sýðdýrýyorum kendimi... Artýk adýnda rüzgar gibi Uðultulu bir þekilde esmemeye baþladý Saçlarýmda Koþmayý özleyen hasta çocuklar gibi Mutsuzum Saðýr ormanlarýn içinde kaybolmuþ Dudaklara asýlmýþ gibiyim Heceleyerek yürüyorum sana Özlemlerin kucaðýnda öksüz Ve sýðýnaklara uzaksýn sevgilim Korkuyorum artýk daha çok Ve daha fazla… Yalnýzým ve hayalim…
Aðýr ve hüzünlü geçip giden Zamanýn arasýnda Yoksun artýk… Damarlarýma sýkýþýp kalan Özlemler gibi boðuyorsun Aklýmý… Hiç olmayacak kadar Ýçerlediðim bir kadýndan arta kalan Öksürüklerden baþka Hiçbir þey yok aklýmýn hatýra Defterlerine kazýnmýþ Ve saklanmýþ… Artýk korumasýz bir þehrin Ýstilasýna az kala dualarla Bedenime sarýyorum seni Aðýtlarýn avuçlarýnda tanrý kaleminden Bir iki satýr daha ayýrarak Seni benden daha çok kim sever Diyorum… Dudak sarhoþluðundan arta kalan Ýçkilerin yýllanmýþ diplerinde Küf baðlayan hüzünlü günlere tutunuyorum Azda olsa Atýk yaþlanmýþ ve güçsüzleþen bedenimden Issýz yollar çýkmaya baþlýyor Seni düþürerek kýrdýðým O kalp eðerken sýrtýmý Yine içiyorum Ve sýnýr kýyýlarýna asýyorum Kendimi… Çýrpýnýþlarým seni kurtarmak için sadece Ben aþký da býrakýyorum Bu toprakta açmasý için sana… Belki saçlarýn yine özler Kulaklarýnda benden bir þeyler…
(Se) Sosyal Medyada Paylaşın:
(Se) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.