Hayalet

gecenin rengi yetmiyor bazen sevdiðimizi sanmaya
yaðmur gözyaþýmýzýn yerini bir türlü tutmuyor
ve hiçbir fotoðraf aklýmýza kazýnmýþ anýn yerini almýyor

kýrmýzý rengi hiçbir zaman kabuslarýmýzdaki gibi bulanýk olmuyor
hiçbir zaman, zaman uykusuzluðumuzu alýp götürmüyor
ve hiçbir cümlemiz bir türlü noktayla sonlanmýyor

oysa yalanlarýmýzla gerçeklerimiz arasýna sadece adýmýzý yazýyoruz
hayatý kendimize has bir oyun bahçesi sanýyoruz
ama ismimiz bu hayatýn mastar halini bile aþamýyor

renklerle olan derdimiz lunaparklardan geliyor belki
belki de gökkuþaðýnýn sonunda bir türlü altýn bulamayýþýmýzdan
yahut basit bir körebe oyununu kaybetmiþ olmaktan

peki kazandýðýmýz tüm yarýþlarý topladýðýmýzda
kaçtýðýmýz savaþlarýn yarýsýna bile denk gelmediðinde
bulut olmayý neden seçemiyoruz

kader demeye korkarken dilimiz
iki dudaðýmýz deðemiyorken en sevdiðimiz kelimelere
nasýl deðecek en sevdiðine

soru iþaretleri ve noktalý virgüller esir alýrken yüz hatlarýmýzý
gülümsemeyi rol kabul etmiyoruz
ama anlamadýðýz þeyler arasýna zaman zaman korkutuyor olmak da ekleniyor

iþte burada bile anlayabiliyoruz kaybetmeyi
çünkü kendi kelimelerimiz bizi alt ediyor
tüm ayýklýðýmýza raðmen onlar bizi sýzmýþ yakalýyor

"cesaret"in yolu korkmamaktan geçmiyor iþte
korktuðunu belli etmemekten geçiyor
bizim elimizde de koca bir hayal kalýyor

hayal demek yetmiyor korkuyla heves arasýnda dengeyi saðlamaya
ama yine de insan hayal et demek istiyor
kapýlardan duvarlardan hayatlardan maðlubiyetlerden geçiyor "hayalet"

giremediðimiz her yere girme isteðimiz oluyor
dokunamadýðýmýz her ele bizim yerimize dokunuyor
beceremediðimiz her yaþamda bizim yerimize ölüyor...

noktalayamadýðýmýz cümleler varlýðýyla
bizim yerimize noktalanmýþ cümleler yokluðuyla
ve en önemlisi kalbimizdeki acabayla þeklalýyor hayalet...
Sosyal Medyada Paylaşın: