beni de al...
Delice esen bir fýrtýna kopar zamanýn ömürden çaldýðý vakitlerde
Gökyüzünün karanlýðýnda çýldýrýrken gözlerimin saðanaðýný
Ebemkuþaðýnýn renkleriyle kaybolur umudun… Son ýþýðý
Biliyorum…
Amansýz yalanlar katili olacak bu çakal sevdalarýn
Mevki kavgasýnda pusuya düþürecekler yaþamlarý
Hiç yoktan yargýlandý, hiç yoktan kandýrýldý… Niyetlerim
Öncekilerin yaptýðý gibi þimdikilerde sýrtýmdan vuracak
Kim susturacak þimdi beni…
Hangi çýlgýn namlusuna güvenip beni vurabilecek
Adam gibi adam kaldý mý? yüreðini avucunda taþýyan
Soruyorum size… Kaldý mý?
Adamlýðý hak çalmak zannedenlere
Umudu hala kaybettiklerinde sananlara
Çaðdaþlýðý modern kitaplarda arayanlara
Bir ömür yýllarýndan çare, beyhudedir söylenen
Öyle uzaktýr ki artýk sözlerdeki gerçek
Sýðýnýyorum, bende kalmýþ dualara
Yakýnýyorum, vefayý unutanlara
Pervasýzca biriktirmiþken çýðlýklarý
Soruyorum canlýya ve cansýza
Adamlýk kaldý mý? Adamlýk…
Öfkemden paramparça olmuþken sabýr taþý
Ne ilk, ne son olsun bu serzeniþim, Tanrýya
Beni de al yanýna, beni de…
Mehmet Emin Karademir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Emin Karademir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.