İÇİMDEKİ ŞEYTAN

dil seker geçer adýný
hükmüm geçmez ruhuma
zindanýndayým hâlâ

deðiþmeyen dönencemde
siyahla, beyaz tünel kazmaktayým
bitmez, bitmeyecek bu esâretim
k ö r d e ð n e ð i gibi, elimin altýndasýn hep

karanlýkta, susmuþ bekleyen yüreðim
kaçmaya çabaladýðý yere dönmekte durmadan
herkesin felâket payý kendine imiþ
sen, belki baþka bir dalda tomurcuklanýrken
eskiden, içimde çaðlayan sevinç
tüketti sýfýrý

/yaþamak/yaþadým saydýðýn oyun
yolun yarýsýnda kaldýðýn anmýþ/

inandýðým/dayandýðým ne varsa, yerle bir
karlý kýþ gününün donuk beyazlýðýnda
bulamadýðým t a z e yeþil zaman
kabuðunu çatlatýp, yaþamak coþkusuyla
dünya yüzüne çýkamayan tohum gibiyim

bir deniz, bir orman nefesiyle
yaþamanýn yoluna
düþmüyor ayaklarým artýk

seninle sarhoþ gecelerde
yeni dünyalar keþfederken
aynalarda tasasýz gözlerim vardý o zamanlar

bahçemden göçüp giden yazdan kalma
sýrtýma saplanýp kalan, öfke býçaðý
karþýmda duran aklýmla bile
boynunu vurdurmuyor yine de
bayramlýk p a b u ç la r ý m gibi
yastýðýmdasýn

hani, büyük derin bildiðim
o karanlýk kuyu gibi
dibe indikçe gördüðüm
bigâne gözlerindeki yalan zulmün

içimdeki þeytan
en büyükte gizlenen, küçücük matruþkayý
sermiyor gözümün önüme
hep öyle içi dolu
rengârenk maskenle
ihtiþamla duruyorsun gözümün önünde

sen, temize çekilemeyen kara
kurþun sessizliðinde aðýr
ve seli bitmeyen
yaþamýmýn beyaz hissesinde
yol payý olan sarý renksin

ben, karanlýk suda gölgesini arayan
ýþýðýn yüzüne hasret
gecenin ucunda bir yerde, sadece bir suret


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir





Sosyal Medyada Paylaşın: