Gel saklambaç oynayalým yüreðimin dehlizlerinde;
Ben derin mavinin med cezirlerine gizleneyim,
Sen bir kuytu bul kendine grilerimde.
Çocuk ol , adam ol ya da Adem ol!
Biraz deli, biraz hesapsýz ol!
Yüze kadar sayalým birlikte.
Oyunbozan ol, muzur ol, hýnzýr ol,
Ýzle beni yarý açýk, yarý kapalý gözlerinle.
Yüreðim çarpsýn, en saklýna gizleneyim,
Nefesimi tutup, beni bulmaný bekleyeyim,
Fazla bekletme ama, sobele,
Sen durul, ben beyaz olayým kara gölgelerde.
Sonra, dudak büküp mýzmýzlýk yapayým,
Olur ya gözüme aþk kaçtýysa kuytularda,
Hani belki aðlýyorsam,
Sar, sarmala göðsünün tam ortasýna.
Unutalým herþeyi;
Yeniden baþlayalým oyuna.
Efendim?...
Çok mu oyunbozaným?
Bu oyunu ben bulmadým, kurallarý ben koymadým
Pekala, madem öyle, evcilik oynayalým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.