Sen Benden Gittin Ya
Sen Benden Gittin Ya Canýsý
Yanaklarýmdan düþen gözyaþlarýmý topla,
Ýçinde sakladýklarýný dök birer birer,
Uslu bir çocuðun ellerini tutar gibi tut ellerimi,
Yürü benimle uçsuz bucaksýz sevdalara…
Sen benden gittin ya iþte,
Güneþ gibi batýp karanlýkta kayboldum,
Taþtan örülmüþ soðuk dünyanýn içinde,
Sarýlýp tutunacaðým bir sevdiðim yoktu…
Caným acýyor bedenim çürükler içinde,
Kýrbaçlana kýrbaçlana kan içinde kalan yaþam,
Bu aðýr yükü taþýyamaz oldu bu beden,
Zamaný deðiþtirip bir baþlangýç yapamaz oldum…
Artýk öðrendim acýnýn diðer adýnýn aþk olduðunu,
Gecenin ardýndan þafaðýn söktüðü gibi,
Sevginin açlýðýný içinde hisseden ben,
Ellerimle yüreðimle dönüþünü bekleyeceðim…
Uðultulu fýrtýnanýn kýyýya savurduðu enkaz gibiyim,
Sessizliðin karþýsýnda bozguna uðramýþ ruhum,
Kafesinden salýverilmiþ bir kuþ gibi özgürce,
Yüreðinin semalarýnda dolaþmak istiyorum…
02.07.2010
Fatma Avcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.