inan ki dirimiz kopyaydý aslýmýz neydi hiç sordun mu kendine Las Meninas’ýn aynasýnda bozkýr dökülünce tenin
ve vicdanýmca…
ikaza itirazlar düzmüþ diller kiþilikten yoksun muydu hep susmayý yeðler insanoðlu. en iyisi ölelim susalým maðaraya tunçtan kazýnmýþ harf gibi yüzyýllarca.
ve kanýmca...
hiçbir þeyi bilmemekte bilmekti kader kurcalamak varmak olunca bucaðýna bel suyu tüneline doluþur her akrep vuruþunda bir yanlarýmýz çoðalýr
ve zannýmca…
hiç kimse baþkasýný kendisinde duymuyor Adem ve Havva’nýn çitlerinden bu yana tabuttayken herkes baþ tacý bütünler deðiþiyor zamanýn deðiþtiremediði tek sayfa toprak. o suçsuz mu?
çevrilince çizilir týkýrtýlar arasýnda fýr dönen
Sosyal Medyada Paylaşın:
evdalezeynıke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.