Ýnsan ne ise, o olmayý reddeden tek yaratýktýr.Albert Camus..
siz bay camus: içimdeki karanlýk mahzen, dünyayý hiçlikle var eden… öyleyse bayým, hýçkýrýklarla dökülen cevher varlýk sebebimiz deðil midir?
ah bayým!
siz bay camus:siz ölmezotu zihni mengenelerde sýkýlan, yüreði hançer sýðýnaklarýnda gezinen… þimdi ki çanak çirkefli dünya, sizin sözcüklerinizin umut yýðýnlarýna ne kapanlar hazýrlýyor, biliyor musunuz?
bayým bunlar sebepsiz mi ki?
adamlarý yýkmaya gelenler sorgusuzca, silahlarýyla gelirler önce ve sonra dudaklarý arasýnda tüten püro kanlý gömlekleriyle giderler.
siz bayým bu dünya da olmadýðýnýza göre, neden yaþýyorsunuz ki? ölüler yaþar mý ki?
gerçi yaþamanýn adý da yok ki.
yolunuz iki kanlý boðazdan geçti bir kuru nehirde birleþti ki… oysa bayým: siyahlar içinde giyinen bir bayan, yas tutan o bayan nereye akacaðýný bilmeyen bir nehir deðil miydi?
peki nedendir ki ellerinizde güllerle cebelitarýk boðazýnda beklemeniz?
yoksa fransa çok mu uzak?
Sosyal Medyada Paylaşın:
evdalezeynıke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.