Ansýzýn geliyorsun düþlerime
ansýzýn kirpik uçlarýma asýlýyor
bitmez tükenmez yaðmurlar gibi
gözlerimi besleyen gözlerin
avuçlarýmda kokunun uykusu
sessizce oturuyorsun
gözyaþlarýmýn arasýnda...
Daracýk kalbimin içinde
senli sokaklar inþa ediyorum
her köþe baþýnda adýn yazýlý
ansýzýn karanlýk bir gülüþ
yaralý bir hýçkýrýk olup
gecenin kör kuyusuna
devriliyor hayallerim...
Hayat manzaramýn bir yerlerinde
umutlarýmý alýp
kimsenin göremeyeceði bir yere
konmak zorunda mýydýn...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.