SEVME
Sevme sevdiðim,sevme ne olur bir daha,
Ben çok sevdim biliyorsun.
Karanlýk ta yandý gözlerimde,resimler gibi.
Bedenimi hapsettiðim gecelerde de yok eski muhabbet.
Ne gölgelerde sýcaklýðý,ne rüzgarda serinliði kaldý.
Tadý yok eski þarkýlarýn da.
Tadý yok,hiçbir þeyin.
Masamdaki resminle söyleþtiðim,
Sonbahar akþamlarý,sabahlarý,vesair,
Her lahzada sen...
Hatýralar sokaðýnda yaprak sesleri,
Adýný sen koyduðum þarkýlarýn,
Nakaratý esleri,
Portelerinde nakýþ nakýþ notalar,
Her vuruþunda "sen" der durmadan,
Kanatýr yüreðimi,
Yüreðime vurmadan.
Kanatýr yüreðimi,
Yüreðime vurmadan.
11.10.1655
"Taþköprü üzerinde düðümlendi hýçkýrýk,Gözlerim rugancýda aklým þerife bacýda kalmýþtý.Bir paket sigaranýn parçalandýðý mabed.Hatýrlar mýsýn bilmem,içimi bir dert almýþtý.Sana sýrtýmý döndüðüm o günde farkettim.Terkedilebilir olduðunu.Otogardaki el sallayýþlarýnda da hiç bir zaman senden kopamayacaðýmý.Herþey mazinin çatlak kaldýrýmlarýnda kaldý.Yüreðimin çatlaklarý derinleþmekte.Kapanmayacak bu yara.Öldürecek bu dert beni."
Z.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zekeriya Terzioğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.