KEDİ VE İNSAN
KEDÝ VE ÝNSAN
Kim demiþ kediye nankördür diye
Ne nankörler gördüm, hepside insan
Kýrk yýl taþýsan ah diye, diye
Yorulunca sana, yuh diyen insan
Kediler kaçarlar gelen beladan
Bazen caný ister çalar aradan
Ýnsana dünyayý vermiþ yaradan
Daha yok mu diye? Ýsteyen insan
Okþasan tüyünü dost olur sana
Kapýndan ayrýlmaz kul olur sana
Ýyilik yapsan da nankör insana
Yapmasaydýn diye? Söyleyen insan
Kedi aç kalýnca baðýrýr durur
Bir lokma yemekle sessizce uyur
Ýnsan aç kalýnca susar oturur
Karný tok olunca, oynayan insan
Kediler sessizdir ama sevilir
Canýný yakarsan aslan kesilir
Ýnsan o heybetle nasýl eðilir?
Sýkýyý görünce, tüneyen insan
Ýnsan mý, kedi mi daha nankördür?
Kedi tok olunca yemeðe kördür
Ýnsaný malýyla istersen gömdür
Servete doymayý, bilmeyen insan
YALNIZ KALEM/A.Y
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALNIZ KALEM/A.Y. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.