Yýldýzlarýn ýþýðýný sakýndýðý zifiri gecede
uykuya dalarken mükellef her nokta mazide
düþer gözbebeklerine beklenen yalnýzlýk
pervasýz kývranýrken umut son nefesinde
bir vapurun düdüðünden "merhaba" der Ýstanbul
güneþ doðmasýn dualarýnda baþlanýlan güne
ocaðýn kar kokulu rüzgârý dokunur gülü solmuþ gamzeye
bir hiçliðin sesi çýrpýnýr yaralý serçenin yüreðinde
"çaylar taze" diye baðýran çaycýsý deðer sonra göze
"abi boyayalým mý" sesi ürpertir tüyleri ve
son model arabalarla cirit atan veletler çamur sýçratýr yine
basma çiçekli elbiselere
nice güzellik var aslýnda gözlerden kaçan
ve
ne çok kötülük, göz/bebeklerini aðlatan
tutunmaya çalýþtýkça aklýn uçurumlarýndan
keskin lügatlý hatunlar çoktan baðlamýþtýr kaderi yarýnlara
kýrmýzý düþlü algýn zýlgýtlarýyla
mantýk vurur hafýzalarý düþüncelerde
bir akdeniz lavantasý
sunulurken eski tanrýlara aþk kokusu niyetiyle
bir kýz çocuðu sessizliði çöker iskeleye
secde eder yýldýzlar us yola gelsin diye
Ýstanbul aðlar ayrýlýk sokaðýnda
çalýndýkça gaydasý yalnýzlýðýn
kekremsi lezzetinde
korkulara dolanan duygu karmaþasý
ve bir de
kývraksa dilde Özdemir Asaf nidasý;
"giderken bura için, gelince ora için,
gününde ve gecende kendince ora için
sakladýðýn kendini böldün iki yarým’ a;
Ýki kez yaralandýn bir yarým yara için "
piþmanlýk tavaf eder durur kimsesizliði
paslanmýþ hatýrda gözler
ihtiras çatlaðý dudaklar
ecelin eþiðine koþar can, firkat nöbetlerinde
ki can’ ýn köþesiydi býrakanlar
kaybettiði boþlukta bulur insan kendini
irkilir parmak ucu kaçýþlarýnýn sesinde
titrer narin eller süzülür gözler ve
dökülür dile nâr-ý güfte ismi yasak özlemiyle
öfkenin gem,
hasretin dem vurduðu zamanlarda
yanlýþ gönüllere savrulur küskün bir gülümseme
sevgililerden kalma ayak izlerini
dalgalar hafifletmek adýna silerken sahilde
akýlda tüter
sönmüþ ocaðýn bahar güncesi
umudun ölüm aný, öksüzlüðün lehçesi
bahtlara takýlan karakýþ zincirleri
sol vurur duygularýn bitmeyen ruhâni bestesi
karasýnda kaybolduðum gecenin meftun bir anýnda
aklýmda hatýralar, gözlerim yollarda...
teselli ardýna saklar sureti her nida
tarifini çizer s/onsuz mutsuzluk çiseleyen yaðmurla
arzularýn ihanetine denklenen hayallerin sadýklýðý
bir damla su olurken yanana
gözden kaybolan her doðru yer deðistirdiði yanlýþla
göç eder sinsice intikama
kapanýr pencereler aþikâra
usul usul
biter lambanýn yaðý
ve
alabildiðince siyaha boyanýr uzaklar da...