K/arlý bir gecenin soluðunda siyah bakan özrü fersah fersah bedel kokan kaderlerin bitmemiþ baþlangýçlarýydýk ...
yaktýlar bizi, söküldü her bir çivimiz yerinden aðrýlýca tutku makamýnda hüzünler okuduk dalgalarý kýyýya vuran deniz gibi yarýmlarýmýza yaralý yürek korosuyla
kapattýk göz perdelerimizi mutluluða savurduk dilimizden ayrýlýklarý ustaca kýydýk vuslata
kaybolmuþ bir geleceðin gözlerimize yansýyan deseniyle þekillenen yol çizerken bir adým öteye geçmiþlerle melodisi anonim bestesi meçhul bir eserle ak sütten çýkma doðruluk abidelerinin beyhude gelgitlerinde figüran olduk miskince.
zihinde sessizlik d/okundukça kör nota teline yaðmurlar kor yaðdý ayrýlýðýn þevkinde cilveleþirken þimsekler ateþiyle inadýna kar yaðsýn istedik kokusunda yüreðe kan sunan çiceklere
sevmek kimi zaman yedi diyarýn günahý demekse yaþamak meçhule tutsak yedi tepede ruhlarý çarmýha germekti yüzsüzce
ömür belki bir masaldý ve okutuldu bizlere belki de masala gebe bir vesvese ile düþtü benliklere etinden ayýrdýðýmýz týrnaklarýmýzý gözlerimizin takýldýðý her anýya iliþtirdik böylece
teselli körükledik düþsüz gecelerimizde kan damladýkça elden ele dolanan çocukluktan kalma masum misketlerimizle umut diziyorduk boncuk boncuk kederlerimize