**Kâbe Ýlâhisi
Kâbe, sende gönlüm kaldý,
N’olur hakkýn helâl eyle.
Kara taþýn* aklým aldý,
N’olur hakkýn helâl eyle...
O buz gibi mermerlerin,
Sanki minderdi her yerin...
Bahþettiðin deðerlerin,
N’olur hakkýn helâl eyle...
Metaf’ ýnda az mý döndüm?
Yandým, zemzem ile söndüm.
Her þavtta Rabbimi andým,
N’olur hakkýn helâl eyle...
O simsiyah örtün var ya...
Nur saçýyor tüm dünyaya.
Eteðinde döndüm yaya,
N’olur hakkýn helâl eyle...
Artýk elveda diyorum.
Sana vedâ ediyorum.
Geldim, gördüm, gidiyorum,
N’olur hakkýn helâl eyle...
Sende kaldý gönül gözüm,
Fedâ olsun al can özüm,
Benim sana en son sözüm:
N’olur hakkýn helâl eyle...
Mekke - 2010/11
sözlük:
þavt: iþin bir kýsmý, bir tur
kara taþ*: hacer-ül esved (Kâbe’ nin þark köþesindeki semâvi taþ)
metaf: tavaf yapýlan yer
Halil Þakir Taþçýoðlu
**BESTELENMÝÞTÝR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.