**Hasta Kalbim
Yarayý döþten aldým, düzler yokuþ geliyor...
Her þeyden geçiyorum, candan geçemiyorum.
Üç mevsimi bitirdim, ömrüme kýþ geliyor...
Tarla mý keseklendi, ben mi kaçamýyorum?
Derdim gönlümden deðil, göðsümdeki yaradan
Benzimin solgun hali, sanmayýn numaradan!
Bilmem ki ne istedi benden, beni yaradan?
Bir nefes almak için, aðýz açamýyorum...
Ayný yerden açýlýr kapanmayan yaralar,
Birisi kalp yarasý, acýyor bu aralar!
Biri hicran yarasý, siperde þu sýralar...
Hangisi aðýr basar, billâh seçemiyorum.
Zamânenin gözünde para, pul, birin biri!
Önemli olan saðlýk, para elinin kiri!
Saðlýðý ihmâl etmek, düpedüz harakiri!
Derinden bir nefese, paha biçemiyorum...
Sanmayýn bu saçlarým deðirmende aðardý...
Ah ettikçe içimde, ne yaðmurlar yaðardý!
Ey benim ’’hasta kalbim’’ tekleyecek ne vardý!
Sol yaným çok acýyor, neþ’e saçamýyorum...
Antalya-2006/8
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.