SANMAKİ
Sanma ki Unuttum gözlerini
Bakýþlarýn hâla gözlerimde
En derin haliyle bakýyor
Yine içimi hârýyla yakýyor
Gözbebeklerin yine gülüyor
Karþýmdasýn sanki.
Okyanusun yosununa bürünmüþ rengi
Kirpiklerinden selamlýyor martýlar
Kýyýlarýnda volta atmakta sevdalar
Ve üzerinden dökülür kaþlarýn gibi
Adým yüreðinden öpüyor sanki.
Sanma ki sana gelmeyiþim özlemediðimden
Oysa özlemin öyle derin ki yüreðimde
Tarifi zor hatta imkansýz
Kelimeler kifayetsiz kalýr anlatmaya
Öyle bir hüzzam ki içimde
Erciyes misali lav püskürtür sanki.
Sanma ki ismini andýðým an
Gözlerimden yaþlar dökülmüyor
Çatýp kaþlarýmý kendime kýzýyorum
Güne balyoz indirip
Uzaklýðýna kýzmýyorum sanma
Yaþamak öyle zor ki sensiz
Güneþ küskün kainata
Günler hep karanlýk sanki
Seni çok özlüyorum.
Sanma ki;
kollarýnda uyuyup rüya görmek istemiyorum
Mavi bir kelebeðin kanadýnda saçlarýna konup
Tarayýp ellerimle kokunu solumak
Buðulanmýþ gözlerimle yüzüne bakýp
Seni ne çok seviyorum diyebilmek
Yanaðýna bir bûse düþürmek
Ýstemiyorum sanma sakýn
Seni çok seviyorum.
Oysa;
Yaþamýn manasý sensin itiraf ediyorum
Bu yüzden yaþamayý ne çok seviyorum bilsen
Ne gözlerin, ne sözlerin ne de cismin
Aklýmdan hiç çýkmýyorsun
Biliyorum ki sende
Beni çok seviyorsun.
(Despina’ya)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Karacabey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.