sabahlarý gömdüm bir kýzýl gülün dibine
karanlýða el etti
fasýlasýz geçitler
üþümüþtü gün yüzü
öptüm mavisinden
dediler leylidir gökyüzü
gözden tez
güneþler olmaz kayýp
yüzüme yansýdý asude günün yüzü
ne zaman hüzünler içinde yalýn kalsam
saatler hep yaðmurla aðlar
ölüme kýrpmadan gözünü gülün terli telaþý
yeni yetme umutlar
karafakilerden dökülür gibi
neyindim ey aþk
ýssýz gölgesi yarýnlarýn
düþlerimizden ayrý düþtüðümüzden beri
.....