*Tedbir
Zamanýn birinde bir fakir adam,
Yapar kendisine iki göz bir dam.
Samanla, çamurla kerpiçler keser
Meydana getirir kendince eser.
Ahrette îman der, dünyada mekân
Ne yapsýn fakirde yok baþka imkân.
’Var benim evim de olsun çamurdan
Yaratan korusun saðnak yaðmurdan.’
’Baþýmý sokacak bir yuvam olsun,
Çoluðum, çocuðum az huzur bulsun.’
Kýþlar çok sert geçer, baharlar sulu
Oyulur duvarlar yaðdýkça dolu.
Derken geçer yýllar, bina yaþlanýr
Duvar çatladýkça bey telâþlanýr.
Çatlayan yerleri çamurla yamar
Yine ayrýlýr duvar damar damar.
Fakirhânesinde bir ömür geçer
Lâkin evi bir gün gürredek göçer.
Adam öfkelenir, duvara kýzar:
’Ne vardý göçecek be gâfil duvar? ..
’Yapýlýr mý bu Allahýn seversen?
Hiç olmazsa önce, bir haber versen! ..
Dile gelir duvar, söyler adama;
Haber verecektim be adam sana
Açtýkça aðzýma çamur týkadýn
Çâresiz..Kalmadý benim tâkâtým...
Sen ki, tedbirini alsaydýn çoktan
Yýkýlýrmýydým ben böyle hiç yoktan! ..
Antalya-2003
Halil Þakir Taþçýoðlu
BÝZÝM ELLER kitabý, manzum kýssalar bölümünden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.