SENLE SÖNSÜN

adaktým gelmelerine
bir yerim eksilirdi her seferinde


her seferinde
biraz daha ateþ alýrken kalbim
“sevdanýn sýcak teriyle”
donardým arkanda býraktýðýn tipide


/aþkýn ilk kurþunu senden geldi
onun, ikinci yüzünü de sende gördüm/


giderdin, sesin kalýrdý
kanattýðýn yeri oyardý gizli bir el
ölümcül sancýlar baþlar
sarar melânkolin
kara sözcükler uçuþur etrafýmda
en has belâlýsý olurdum gittiðin yolun
düþmanca bakýþlarýmdan lânetler yaðardý üzerine

taþ üstünde taþ kalmazdý da
dünya baþýma yýkýlýrdý sanki
kim konuþur, kim susar
duymazdý sese saðýr düþen kulaðým

gece körüne tutulur gözüm
göremediðim mavisinde
köpürür kapkara deniz
azgýn dalgalarýnda savurur dururdu beni

“bana kuvvet ver” dediðimi duymazdý Tanrý
görebildiðim kadardým da
hüzün sarhoþluðundan
belki de, ben duymazdým onu o anda!


bir dað dikilir önüme
aþamaz, akamazdým kalabalýklara
gölgemden korkardým
yalnýzlýðýmý gecenin dizine dayayýnca susardý bedenim
kalabalýðým da, yalnýzlýðým da sendin benim

aþkýnla doluyken ben/de bendim/den taþardým ki
o vakit, yarýlýr kara dünyanýn karný
serilirdi ortaya yeþillikleri


varsan var, yoksan yokum
sensizliðim, yerle gök arasýndaki boþluk
eksik dünyada eksik bir ben
billûr suyun /dan dudaðýma deðmezken
toprakta can bulmayan tohum
ölümün elindeki y o n t u y u m

býrakma ellerimi
dilsiz dillerimin dili
gönül baðýmýn tek gülü

içime akan saklý suyunla yeþerdiðim gün doðumlum
gecemi ýþýtaným
karanlýða senle geçer gücüm
senle yaþlansýn yüzüm
senle sönsün güneþ, gökteki yýldýzlar ve ay…



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir


Sosyal Medyada Paylaşın: