GÜL

Ýrem bahçesinden kokular saçar
Çiçekler içinde deste deste gül.
Gönül sarayýma kapýlar açar
Neva makamýndan beste beste gül.

Bunaldým, sýkýldým ben bu þehirden
Havasý kurþundan, suyu zehirden
Güzel gülüþünü harcama birden
Bahtým karardýkça posta posta gül!

Ezana icabet, eðreti namaz
Ne bilsin, komþuda çorba kaynamaz
Çocuklar söyleþmez, kuþlar oynamaz
Bu yüzden mi hasta, böyle yasta gül?

Güzeller renginden urba bürünür
Kokusuna benzer koku sürünür
Her nereye baksam hep o görünür:
Çölde serap gibi, düþte, usta gül...

Gül ki o pak terden bize hatýra
Ne lütuf, dikeni ele batýra
Kan deðil, þu haldir pek aðlatýr a;
Yüzünü çevirme sadýk dosta, gül! ..

Aciz kul, kadere netsin, neylesin
Dönsün çevresine nazar eylesin
Teselli verecek bir þey söylesin:
Gül, bahtýna karþý çýkan kasta gül! ...

Sosyal Medyada Paylaşın: