Düþler donmadan hayalleri zemheri vurmadan
Kar yaðýyorken dýþarda.
Þafaktan kuþluk vaktine pusula varmadan,
Her yerde kar var yüreðim dýþýnda…
Duygular çalkalanýp hiç durmadan
Kýmýl kýmýl koynuma akar mutlu ve asan
Sevgi yýldýz yýldýz mevsimlere serperken sihir
Kuþatan ýþýðýn yansýmasýna hülyalar taþýr.
Edebi yarlarda meçhulüm dudaklarýmda
Her yerde kar var yüreðim dýþýnda…
Nihayeti olmayan safbaharlarýn göz niþanesi
Mehtabý öpe öpe aðlatýr yok bahanesi.
Gülüþler mehtaplarýn çifte þahanesi.
Sanemler devþirsem þahikalarda,
Her yere kar yaðýyor yüreðim dýþýnda…
Bembeyaz kuþlar gibi karýn karmaþasý,
Tenleri okþayan yýllarýn parlar durur efsanesi,
Maðrur hatýralarda solmayan bahar nefesi.
Yüreðimin gelgitlerinde paralansýn hep sevda,
Her yere kar yaðýyor yüreðim dýþýnda…
Geceler gibi rahatlatan
Gündüzler gibi güzelliðe çentik atan
Solmayan menevþelerde baharlatan.
Gönül türküsünün sýðýndýðý son endamda
Her yeri kar bürüyor yüreðim dýþýnda.
Kelebek uykusunun dibinde esaret
Kar mevsiminde aþk için aþk adýna cesaret
Sevgi anaforunun canlarýna her þey emanet.
Karlar kadar çok sev. Miktarýnca ye ve hep dua et.
Boþ olmayan aðlarla taçlanasýn aþk limanýnda,
Her yeri kar bürüyor yüreðim dýþýnda.
Sait Edip Akdað