Hadi gel!
Bir oyun oynayalým seninle
Kazananý da s/ona býrakalým.
Baþroldeki aktörün adý ’aþk’
Figüranýnki ise ’insan’ (adam, kadýn) olsun.
Konuþsunlar birbirleriyle
Ayrýntýlarýn keþfine çýkýp
Hilesiz sözlerle dillensinler
Biz de uzaktan seyr-e dalalým
Var mýsýn?
I.
Aðlýyor adamýn yüreðinde
Aþk!
Sesleniyor olanca gücüyle!
Kim daha üstün, söyle bana adam!
Sen mi?
Yoksa ben mi?
II.
Unuttum sana dair bildiklerimi
Hüzünle beslediðim intizarlar
Dökülürken dudaðýmdan
Meðer sensiz,
Aþk’sýz
Yalancý bahar olmuþ ömrüm.
III.
Bak! Ýtiraf ettin iþte!
Ben gittim gideli yüreðinden
Ölü özlemler sardý bedenini
Ben daha üstünüm senden!
Yokluðumda;
Yalnýzlýðýn suskunluðuna
Gömüldü yüreðin.
IV.
Hep dönüþünü bekledim aslýnda...
Beklerken seni beklemeyi,
Bilemedim!
Yüreðimin de yüzüm gibi eskidiðini göremedim!
Baktýðým her resmimde
Sanki ben, ben deðilim þimdi...
V.
Gör iþte!
Bensiz geçen yýllarýnda
Zulüm kol geziyor dört yanýnda
Kasýrgaya yakalanan sandalýn
Kürekleri gibi, kýrýk yüreðin.
Peki neden düþman bellersin o zaman beni?!
Aramýzda ölü bir yýlan
Yatýrýrsýn sanki!
Býrak!
Ýzin ver hadi!
Tüm ihtiþamýmla doðup
Büyüyeyim yeniden gözlerinde...
VI.
Korkuyorum seni keþfetmekten!
Oysa mutlu olmayý ne de çok istiyor yüreðim.
Ahh bilsen...
Bilsen aþk!
Korkusuzca
Ne de çok seslenmek istiyorum sana.
Konuþurken seninle
Kendi sesimde kaybolmayý
Artýk sen varsýn demeyi
Seninle güzelleþmeyi
Yalan olsan bile sana inanmayý...
VII.
Korkma!
Ya kýsmet deyip
Bin umut saklý limanýma yaklaþ!
Yaklaþ hadi.. yaklaþ adam!
VIII.
Söz ver ama bana!
Beni, dünyandaki yerine alýrken
Bir ceza gibi yüreðime düþmeyeceðine
Söz ver!
Veriyor musun?
Söz diyorsan eðer!
Tut o zaman ellerimi
Tut!
Üþümeyim.
Büyü gözlerimde.
Topla hüzün sokaðýmdan
Kanadý kýrýk tüm umutlarýmý
Topla...
Ama!...
toplarken
ve...
tutarken sözünü!
N’olur sakýn canýmý acýtma aþk...