Eski bir türkünün naðmeleri var kulaklarýmda, ”KIÞLALAR DOLDU BU GÜN”,
Bende bir duygu seli, gözlerim dolu, gurur mu, hüzün mü, bilemedim ki…
El bile sallayamadým arkasýndan, güle güle git bile diyemedim;
Buruldu içim, yüreðim daraldý, bu neyin öfkesiydi bilemedim ki…
Elbet her asker ana kuzusu, yok ki birbirinden farklarý, bunu bilirim,
Bizimde içimiz yanar, neden baba kuzusu demezler bilemedim ki…
Yüzlerce yýldýr türkülerimizi kendimize tercüman edip susmuþuz ya;
Neden “zengin bedel ödemiþ, askerimiz fakirden” olmuþ, bilemedim ki…
“Yaðmur altýnda, aðlayanla gülen ayýrdedilemezmiþ” derler, babayým;
Giderken yaðmur yaðýyordu, ben; aðladým mý güldüm mü bilemedim ki…
Tevfik ALBAY
17.12.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.