Ayrý bedenlerde ayný ruh gibiydik. Ayrý ayrý gözlerle ayný yere bakardýk. Bize ne oldu? Neden düþman gibiyiz birbirimize? Nerede eski tek yürek sevgimiz? Nerede tutkulu seviþmelerimiz? Bize ne oldu? Neden suskunuz iki yabancý gibi? Neden konuþacak konumuz yok artýk? Neden ruhlarýmýz yorgun? Neden sýrtýmýz dönük birbirimize? Bize ne oldu? Neden hiç aþktan söz etmiyoruz? Neden artýk birlikte hayallerimiz yok? Neden “ seni seviyorum “demiyoruz hiç? Bize ne oldu? Birbirimizi görmeden geçiremediðimiz günlere ne oldu? Sesimizi duymadan geçiremediðimiz saatler nerede ? Nerede özlemle telefon baþýnda bekleyiþlerimiz ? Bize ne oldu? Hep bir umudumuz vardý Herkes gibi olmayacaðýmýza. Hep bir iddiamýz vardý Her yaþta eskisi gibi kalacaðýmýza, Hep bir inancýmýz vardý, Kopamayacaðýmýza. BÝZE NE OLDU ?
Nurcan Çelik Yalun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurcan Çelik Yalun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.