Bir akþam alacasýnda, Sohbetlerimizi hatýrladým. Uzun uzun konuþurduk geçmiþten. Sen babaný anlatýrdýn ben seni gözlerine... Hiç aklýma gelmezdi bir gün ayrýlýk þiirleri yazacaðým. Hiç düþünmedim sensizliði sen ve ben olmuþken... Her geçen gün daha da büyüyor boþluðun... Yalnýzlaþtýkça düþüyorum girdabýna. Kanatlarým çok yoruldu biliyor musun? Bir sabah konacaðým yemyeþil çimenlerine, Sadece sessizlik saracak bedenlerimizi, Huzurla yürüyeceðiz Tanrý’ nýn Cennetine...
7.9.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurcan Çelik Yalun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.