Ben Bir Kabus Gördüm Kartanem

"Yokluk dedikleri þey de böyle bir þeymiþ meðer,
Yaþadýðýna bile inanma,yüreðinde aþk yoksa eðer."

...


Kabus sanardým bazen hayatý,
Hayattý bazen kabus,bazen de sensizlik.
Geceleri apansýz uyanýþlarým takýlýrdý uzaklardan uykuna.
Kabuslarla sýçradýðýmda sýðýndýðýn limandýn,
Dalgalar katrede ummana dönüþürdü,
Ummanlar gözlerinde katre katre üþüþürdü.
En parlaðýndan bir semayý doldururdum gözlerine.
Gözlerinde yýldýzlarý seyrederdim ben,
Gözlerinin en derin çukurlarýndan mercanlar çýkartýrdým,
Hiç biri sen kadar parlamazdý gecede.
Soluklaþýrlardý,solgunlaþýrlardý,soluksuzlaþýrlardý,
Soluksuzlaþmakta solgunlaþmanýn sonsuzluðuna ulaþýrlardý.

Kelimelerin kifayetsizliðinde çýrpýnan mecazlar vardý.
Seni anlatmaya çalýþýrlardý,
Ne büyük acziyet,
Zavallý kelimeler.
En az ben kadar zavallýydýlar.
Ben bulamadým seni anlatacak kelimeleri.
Kelimeler de tek baþlarýna baþaramadýlar mecazlarda seni anlatabilmeyi.
Sonunda ben gibi vazgeçtiler seni anlatmaktan.
Ve sadece acziyetle seni yaþamayý tercih ettiler.
Seni

...

SEN:

Sen beyazdýn,sen nurdun,sen kartanesiydin.
Sen bu inatçý adamýn hep bir tanesiydin.

Sen bahardýn,sen nehardýn,sen hep vardýn,
En eski çaðlardan,müstakbele yaðardýn.

Sen sevdaydýn,sen aþktýn,sen histin,
Sen hep kaybolduðum bembeyaz bir sistin.

Sen güneþtin,sen aydýn,sen yýldýz,
Sen benimdin,ben de senindim yalnýz.

Sen ateþtin,sen kordun,sen dumandýn,
Aþkýnla yüreðimde alev alev yanandýn.

Sen ki bir ömre bedeldin sevgilim,öyle de oldu,
Bir ömür yokluðuna üç gün dayandý,üç günde soldu.

Sen,kabuslarýmda sarýldýðým þevkat güneþi,
Sen,yana yana aþký tattýðým sevda ateþiydin.

Sen dudaklarýndaki gülümsemeyle afakýmý karartan,
Sen diþlerindeki nurla gülüþleri aðartan,
Mevlanýn en kudsi envarýna haviydin,
Sarsýlmaz bir imanda cevher,her belaya kaviydin.

Sen efkarýn dalgalandýðý her cephede istiklal,
Sen her anýnda mazinin nefes aldýðý istikbaldin.
...

Ben bir kabus gördüm birtanem,
Sen yoktun.
Gitmiþtin,
Ellerim amansýz kaldý.
Telefona uzandý parmaklarým,
Uzandý ki,hatýrladým;

"KABUS SANARDIM BAZEN HAYATI.
HAYATTI BAZEN KABUS,BAZEN DE SENSÝZLÝKTÝ."

"Sensizlik"
Titredi parmaklarým.
Hatýrladý ki yoksun.
Biçare yumdum gözlerimi.
Korkuyu unutup sadece gözyaþýyla.
Ýki damla,yanaklarýmdan yastýðýma doðru.
Yokluðunun yanýnda kabuslarýn ne ehemmiyeti vardý öyle ya.
Bundan daha korkunç kabus mu olurdu!
...
Ben bir kabus gördüm bebeðim,
Sen yoktun,
Gitmiþtin...
Sanki gerçek gibiydi.
Gerçek!


Müzik:Farid Farjad-Kohestan

Sosyal Medyada Paylaşın: