Ben (Gülce/Triyolemsi)
Ben beni unuttum, bilmem neyim ben?
Seninle sen olup ah, öleyim ben!
Çileli ömrünün bu son deminde,
Aþkýna deliyim divaneyim ben.
Sýdk ile döndüðün sevda ceminde,
Ben beni unuttum, bilmem neyim ben?
Alevden kor oldum yâr bedeninde,
Dumaným tütüyor tenim teninde.
Sevgiyle kenetli elim elinde,
Seninle sen olup ah öleyim ben!
-ýý-
Yaralý bülbülüm, bir naðmeyim ben,
Ýnleyen sazýným, tar’ým, ney’im ben!
Ekleme maziyi kalan ömrüne,
Güneþin yerine doðdum gönlüne.
Har ile çevrili sevda gülüne,
Yaralý bülbülüm, bir naðmeyim ben!
Kalmasýn acýtan yýllar gönlünde,
Tanýðýmýz olsun aklar telinde
Neþeli þarkýlar çalsýn dilinde.
Ýnleyen sazýným, tar’ým, ney’im ben!
-ýýý-
Doldum kadehine kýzýl mey’im ben,
Sana… Ýlla sana meftûneyim ben!
Takvimler bu aþka kýzdý þaþýrdý,
Mevsimler turfanda tatlar piþirdi.
Leb’ inden badeyi dilim taþýrdý,
Doldum kadehine, kýzýl mey’im ben!
Ummanýnda yüzen dalgýç gibiyim,
Sanki umurumda vurgun yediðim!
Aþkýmýn mühürü her söylediðim,
Sana… Ýlla sana meftûneyim ben!
Refika Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.