*Adam Olamazsýn
Âli Osmanî’ de bir pîri fâni,
Bir evlât büyütmüþ hayli yabâni..
Ecdâdý oðluna tamamen yükmüþ
Anadan, babadan sanki büyükmüþ
Çok uðraþmýþ baba, çalýþmýþ durmuþ,
Oðlan büyüdükçe azmýþ, kudurmuþ!
Ne nasihat dinler, musîbet tanýr
Ne akýllanýr o, ne de uslanýr.
’- Ne söylesem adam olur acaba? ’
Her gün tekrar eder durur da baba..
- Adam olmazsýn der her seferinde
Oðlan vezir olur günün birinde.
Giyer kavuðunu, takar tuðunu
Salar saða sola tüm buyruðunu..
Çaðýrýr öfkeyle dýþardan çeri!
Çeribaþý koþar gelir içeri...
- Emredin vezîrim, tiz halledelim,
Ferman nire ise hemen gidelim!
- Vezir ferman eder; Gidin babama
Bindirinde gelin tiz arabama!
Karþý çýkarsa da tutun kolundan
Sürüyüp getirin köyün yolundan! ..
Dinler fermânýný çeri vezîrin
Göz yaþýna bakmaz hiç yaþlý pîrin
Derdest edip atar kapýya çeri
Baba yorgun argýn girer içeri..
Oðlan, makamýndan der ki; -Ey baba!
Ne diyeceksin sen þimdi acaba?
Adam olmazsýn der dururdun bana
Vezir oldum bak ben Âli Osman’a!
Baba müstehzî bir þekilde söyler;
- Ben deðil utandý tüm bizim köyler,
- Ey oðul ben sana neler söyledim?
Ben ne zaman vezir olmazsýn dedim!
Vezir olursun da Âli Osman’a
Adam olamazsýn dedim ben sana...
Sen adam olsaydýn yapmazdýn bunu
Babanýn kapýnda sürtüp burnunu,
Gelir de kapýmda rýzâm alýrdýn
Bence sen o zaman adam olurdun...
Antalya-2002
Halil Þakir Taþçýoðlu
ANONÝM BÝR HÝKAYENÝN MANZUM ÞEKLÝDÝR.
BÝZÝM ELLER KÝTABI SAYFA: 141-142
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.