*Sevgili Öðretmenim
’Câhiller kulaðýndan sulanýr’ diyordunuz,
Hepimiz yeþerdik bak, sevgili öðretmenim...
Okullara ders için, þevkle gidiyordunuz,
Dinledik çakmak çakmak, sevgili öðretmenim...
Yaratan Habîbine ’oku’ demiþ ilk önce,
Bilgi herkese lâzým, yaþlýsýna ve gence.
’Öðrenmenin yaþý yok’ diyerek ince ince,
Ýþlediniz yontarak, sevgili öðretmenim...
Kölelik devri bitti, o çaðlar saklýmýzda.
Ehlibeyt’in sözleri, bütün meraklýmýzda.
Kýrk yýl belki az bile, bir ömür aklýmýzda,
Mümkün mü hiç unutmak, sevgili öðretmenim? ..
Ýlim Çin’de de olsa, alýn dedi son Resûl.
Ýlk önce siz aldýnýz, deþerek, usul, usul.
Sonra da muhtaçlara verdiniz ya velhasýl,
Râzý olsun sizden Hak, sevgili öðretmenim...
Bazen sýcak bir ana, bazen müþfik bir baba,
Sizin emeðinizi, kim unutur acaba?
Verdiðiniz bilgiler, ellerimizde lâmba,
Gidiyoruz yakarak, sevgili öðretmenim...
Antalya-2009/7
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.