Sen yüzünü ne vakit yastýða koysan bildiðim bütün mutluluklarý unutuyorum.
Kentin üstüne yýðýlan acýlarýn alnýndan öperken Bir daha özlüyorum seni… Nasýrlaþan parmaklarýmýn arasýna sýkýþtýrdýðým sigara bile ihaneti dizginlemezken Gece nöbetleri düþtüðünde anlýyorum ki Yalnýzlýktan vurulduðum her gece sillesini içime iþliyor.
Yine sokaðýmýza öznesi düþük þiirler dizilirken Yüklemini daraðacýmda buluyorum. Taburesi kýrýk bir kente sýðdýramazken içimi Soruyorum sana Adýmlarýn neden bana yarým aðýz? Seni yine tanýmadýðým bir adamýn dudaklarýyla özlemek mi kalýyor bana?
Saðýrlaþan gecenin yürek aðrýsýna yakýþýrdým ben Sense ciðerime iþleyip beþ para etmez hüznümün sarýsýna. Uzaklaþan aynalarýn dili bile sensizliðe çözülürken Bu anlamsýz geri giden ayaklarýmýn aðrýsý Tabanlarýmý kanatýyor. Biliyorum, ne kadar yakýnlaþsam o kadar eksiliyorsun.
Ah yüreðimin aðrýsý, Anlamýný bilmediðim þarkýlarýn notalarýnda kýrýlýyorum sana en çok Ve en çok baþka dinleri sevmeye yeltenirken vuruluyorum. Tam mutluluðun kucaðýna düþerken eksiliyorum senden Baþa dönüp bir sayfa daha kapatýrken O sevdiðim çocuklar, yeniden vuruluyor gecemin masumiyetinde. Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.